Jump to content

gera

From Wiktionary, the free dictionary
See also: Gera, geɽa, géra, and ġera

Basque

[edit]

Noun

[edit]

gera

  1. allative singular of ge

Bikol Central

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Spanish guerra.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈɡeɾa/ [ˈɡe.ɾa]
  • Hyphenation: ge‧ra

Noun

[edit]

géra (Basahan spelling ᜄᜒᜍ)

  1. war
    Synonym: gubat (archaic)

Derived terms

[edit]
[edit]

Faroese

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Old Norse gera, gøra, gørva, from Proto-Germanic *garwijaną.

Verb

[edit]

gera (third person singular past indicative gjørdi, supine gjørt)

  1. to do, to make
Conjugation
[edit]
Conjugation of gera (group v-31)
infinitive gera
supine gjørt
present past
first singular geri gjørdi
second singular gert gjørdi
third singular ger gjørdi
plural gera gjørdu
participle (a7)1 gerandi gjørdur
imperative
singular ger!
plural gerið!

1Only the past participle being declined.

Etymology 2

[edit]

From Danish gære, from German gären.

Verb

[edit]

gera (third person singular past indicative geraði, supine gerað)

  1. to ferment, to brew
Conjugation
[edit]
Conjugation of gera (group v-30)
infinitive gera
supine gerað
present past
first singular geri geraði
second singular gerar geraði
third singular gerar geraði
plural gera geraðu
participle (a6)1 gerandi geraður
imperative
singular gera!
plural gerið!

1Only the past participle being declined.

Icelandic

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Old Norse gera, gøra, gørva, from Proto-Germanic *garwijaną.

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

gera (weak verb, third-person singular past indicative gerði, supine gert)

  1. to do [with accusative]
    Hvað ertu að gera?
    What are you doing?
    Letingjar gera aldrei neitt.
    Loafers never do anything.
  2. to make [with accusative]
  3. to arbitrate, to determine
  4. (impersonal) used with nouns denoting a weather condition to indicate that that type of weather is going on
    Það gerði rigningu.
    It rained.

Conjugation

[edit]
gera — active voice (germynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að gera
supine
(sagnbót) 		gert
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		gerandi
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég geri við gerum present
(nútíð) 		ég geri við gerum
þú gerir þið gerið þú gerir þið gerið
hann, hún, það gerir þeir, þær, þau gera hann, hún, það geri þeir, þær, þau geri
past
(þátíð) 		ég gerði við gerðum past
(þátíð) 		ég gerði við gerðum
þú gerðir þið gerðuð þú gerðir þið gerðuð
hann, hún, það gerði þeir, þær, þau gerðu hann, hún, það gerði þeir, þær, þau gerðu
imperative
(boðháttur) 		ger (þú) gerið (þið)
Forms with appended personal pronoun
gerðu geriði *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gerast — mediopassive voice (miðmynd)
infinitive
(nafnháttur) 		að gerast
supine
(sagnbót) 		gerst
present participle
(lýsingarháttur nútíðar) 		gerandist **
** the mediopassive present participle is extremely rare and normally not used; it is never used attributively or predicatively, only for explicatory subclauses
indicative
(framsöguháttur) 		subjunctive
(viðtengingarháttur)
present
(nútíð) 		ég gerist við gerumst present
(nútíð) 		ég gerist við gerumst
þú gerist þið gerist þú gerist þið gerist
hann, hún, það gerist þeir, þær, þau gerast hann, hún, það gerist þeir, þær, þau gerist
past
(þátíð) 		ég gerðist við gerðumst past
(þátíð) 		ég gerðist við gerðumst
þú gerðist þið gerðust þú gerðist þið gerðust
hann, hún, það gerðist þeir, þær, þau gerðust hann, hún, það gerðist þeir, þær, þau gerðust
imperative
(boðháttur) 		gerst (þú) gerist (þið)
Forms with appended personal pronoun
gerstu geristi *
* Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
gerður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		gerður gerð gert gerðir gerðar gerð
accusative
(þolfall) 		gerðan gerða gert gerða gerðar gerð
dative
(þágufall) 		gerðum gerðri gerðu gerðum gerðum gerðum
genitive
(eignarfall) 		gerðs gerðrar gerðs gerðra gerðra gerðra
weak declension
(veik beyging) 		singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn) 		masculine
(karlkyn) 		feminine
(kvenkyn) 		neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall) 		gerði gerða gerða gerðu gerðu gerðu
accusative
(þolfall) 		gerða gerðu gerða gerðu gerðu gerðu
dative
(þágufall) 		gerða gerðu gerða gerðu gerðu gerðu
genitive
(eignarfall) 		gerða gerðu gerða gerðu gerðu gerðu

Derived terms

[edit]
to make
to arbitrate
uncategorized

Kikuyu

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

gera (infinitive kũgera)

  1. to count, to measure, to reckon[1]
    Mũndũ ageraga maimwo, ndageraga maheo. ― One counts refusals, does not count gifts.[2]
  2. to pass through
    Ĩgĩtithia gwĩciiria njĩra ĩrĩa ĩĩkũgera. ― [The hyena (hiti)] stopped to consider which road he was going to take.[3]

Derived terms

[edit]

(Nouns)

References

[edit]
  1. ^ “gera” in Benson, T.G. (1964). Kikuyu-English dictionary, p. 108. Oxford: Clarendon Press.
  2. ^ Cagnolo, C. (1933). The Akikuyu: Their Customs, Traditions and Folklore, p. 220. Nyeri, Kenya: Akikuyu in the Mission Printing School.
  3. ^ Armstrong, Lilias E. (1940). The Phonetic and Tonal Structure of Kikuyu, pp. 302–303. Rep. 1967. (Also in 2018 by Routledge).

Anagrams

[edit]

Lithuanian

[edit]

Pronunciation

[edit]

Adjective

[edit]

gerà

  1. nominative/instrumental feminine singular of geras

Lombard

[edit]

Etymology

[edit]

From Latin glarea.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /d͡ʒɛra/, /d͡ʒera/

Noun

[edit]

gera f

  1. gravel

Luang

[edit]

Noun

[edit]

gera

  1. (Moa) water

Synonyms

[edit]

References

[edit]
  • Leti (2004, →ISBN, page 29 (comparative wordlist)

Old Norse

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Germanic *garwijaną (“to prepare”).

Verb

[edit]

gera (singular past indicative gerði, plural past indicative gerðu, past participle gerðr)

  1. to do, make

Conjugation

[edit]
Conjugation of gera — active (weak class 1)
infinitive gera
present participle gerandi
past participle gerðr
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular geri gerða gera gørða
2nd person singular gerir gerðir gerir gørðir
3rd person singular gerir gerði geri gørði
1st person plural gerum gerðum gerim gørðim
2nd person plural gerið gerðuð gerið gørðið
3rd person plural gera gerðu geri gørði
imperative present
2nd person singular ger, geri
1st person plural gerum
2nd person plural gerið
Conjugation of gera — mediopassive (weak class 1)
infinitive gerask
present participle gerandisk
past participle gerzk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular gerumk gerðumk gerumk gørðumk
2nd person singular gerisk gerðisk gerisk gørðisk
3rd person singular gerisk gerðisk gerisk gørðisk
1st person plural gerumsk gerðumsk gerimsk gørðimsk
2nd person plural gerizk gerðuzk gerizk gørðizk
3rd person plural gerask gerðusk gerisk gørðisk
imperative present
2nd person singular gersk, gerisk
1st person plural gerumsk
2nd person plural gerizk

Descendants

[edit]

Further reading

[edit]
  • Richard Cleasby, Guðbrandur Vigfússon (1874) “göra”, in An Icelandic-English Dictionary, 1st edition, Oxford: Oxford Clarendon Press

Portuguese

[edit]

Pronunciation

[edit]

Verb

[edit]

gera

  1. inflection of gerar:
    1. third-person singular present indicative
    2. second-person singular imperative

Romanian

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from French gérer.

Verb

[edit]

a gera (third-person singular present gerează, past participle gerat) 1st conjugation

  1. to manage

Conjugation

[edit]
    conjugation of gera (first conjugation, -ez- infix)
infinitive a gera
gerund gerând
past participle gerat
number singular plural
person 1st person 2nd person 3rd person 1st person 2nd person 3rd person
indicative eu tu el/ea noi voi ei/ele
present gerez gerezi gerează gerăm gerați gerează
imperfect geram gerai gera geram gerați gerau
simple perfect gerai gerași geră gerarăm gerarăți gerară
pluperfect gerasem geraseși gerase geraserăm geraserăți geraseră
subjunctive eu tu el/ea noi voi ei/ele
present să gerez să gerezi să gereze să gerăm să gerați să gereze
imperative — tu — — voi —
affirmative gerează gerați
negative nu gera nu gerați

Tagalog

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Spanish guierra, from Early Medieval Latin werra, from Frankish *werru (“confusion; quarrel”).

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

gera (Baybayin spelling ᜄᜒᜇ)

  1. Alternative form of giyera

Venetan

[edit]

Verb

[edit]

gera

  1. third-person singular imperfect indicative of èser
  2. third-person plural imperfect indicative of èser

Yogad

[edit]

Etymology

[edit]

Borrowed from Spanish guerra.

Noun

[edit]

gera

  1. war
Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=gera&oldid=83518833"