dziwy

See also: dźiwy

Polish

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʑi.vɘ/
• Rhymes: -ivɘ
• Syllabification: dzi‧wy

Etymology 1

Inherited from Proto-Slavic *divъ. By surface analysis, dziwić +‎ -y.

Adjective

dziwy (comparative bardziej dziwy, superlative najbardziej dziwy, no derived adverb)

1. (obsolete) bizarre, odd, unusual, weird

   Synonyms: dziwaczny, niezwykły

Declension

Declension of dziwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dziwy		dziwa	dziwe	dziwi	dziwe
genitive	dziwego		dziwej	dziwego	dziwych
dative	dziwemu		dziwej	dziwemu	dziwym
accusative	dziwego	dziwy	dziwą	dziwe	dziwych	dziwe
instrumental	dziwym		dziwą	dziwym	dziwymi
locative	dziwym		dziwej	dziwym	dziwych

Related terms

adjectives

• dziwaczny
• dziwny

 

nouns

• dziw
• dziwadło
• dziwak
• dziwo

 

verb

• dziwować impf

 

Etymology 2

Inherited from Proto-Slavic *divъ. By surface analysis, dziki +‎ -iwy.

Adjective

dziwy (comparative bardziej dziwy, superlative najbardziej dziwy, no derived adverb)

1. (obsolete) wild, untamed

   Synonym: dziki

Declension

Declension of dziwy (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	dziwy		dziwa	dziwe	dziwi	dziwe
genitive	dziwego		dziwej	dziwego	dziwych
dative	dziwemu		dziwej	dziwemu	dziwym
accusative	dziwego	dziwy	dziwą	dziwe	dziwych	dziwe
instrumental	dziwym		dziwą	dziwym	dziwymi
locative	dziwym		dziwej	dziwym	dziwych

Related terms

nouns

• dzik
• dziwok

 

verb

• dziczeć impf

 

Etymology 3

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

dziwy m inan

1. nominative/accusative/vocative plural of dziw

Etymology 4

See the etymology of the corresponding lemma form.

Noun

dziwy f

1. inflection of dziwa:
   1. genitive singular
   2. nominative/accusative/vocative plural

Further reading

• dziwy in Polish dictionaries at PWN