dźiwy

See also: dziwy

Upper Sorbian

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *divъ (“natural, intact; feral, wild”). Cognate with Lower Sorbian źiwy.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈd͡ʒiwɨ/
• Rhymes: -iwɨ
• Syllabification: dźi‧wy

Adjective

dźiwy

1. (dialectal) wild, feral

Declension

Declension of dźiwy

	singular				dual		plural
	masculine		neuter	feminine	virile	nonvirile	virile	nonvirile
	personal/animal	inanimate
nominative, vocative	dźiwy		dźiwe	dźiwa	dźiwaj	dźiwej	dźiwi	dźiwe
genitive	dźiweho dźiwoh¹			dźiweje	dźiweju		dźiwych
dative	dźiwemu dźiwom¹			dźiwej	dźiwymaj		dźiwym
accusative	dźiweho dźiwoh¹	dźiwy	dźiwe	dźiwu	dźiweju	dźiwej	dźiwych	dźiwe
instrumental	dźiwym			dźiwej	dźiwymaj		dźiwymi
locative							dźiwych

¹ Poetic or colloquial.

Derived terms

adjectives

• dźiwi

 

References

• Faßke, Helmut, Jentsch Helmut, Michalk, Siegfried, editors (1970), “dźiwy”, in Sorbischer Sprachatlas‎^[1] (in German), volume 3: Floristische und faunistische Terminologie, Domowina, →ISBN, page 42