draaien

Dutch

Etymology

From Middle Dutch drâyen, from Old Dutch thrāien, from Proto-West Germanic *þrāan, from Proto-Germanic *þrēaną, from Proto-Indo-European *terh₁-.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈdraːi̯ə(n)/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: draai‧en
• Rhymes: -aːi̯ən

Verb

draaien

1. (ergative) to turn, to turn round
2. (ergative) to play (a record, CD, song, etc.)
3. (transitive) to input into a telephone, to call (a phone number)
4. (transitive) to run or throw (a party)
5. (transitive) to roll (a cigarette or joint)

Conjugation

Conjugation of draaien (weak)
infinitive	draaien
past singular	draaide
past participle	gedraaid
infinitive	draaien
gerund	draaien n
	present tense	past tense
1st person singular	draai	draaide
2nd person sing. (jij)	draait, draai2	draaide
2nd person sing. (u)	draait	draaide
2nd person sing. (gij)	draait	draaide
3rd person singular	draait	draaide
plural	draaien	draaiden
subjunctive sing.1	draaie	draaide
subjunctive plur.1	draaien	draaiden
imperative sing.	draai
imperative plur.1	draait
participles	draaiend	gedraaid
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• aandraaien
• aaneendraaien
• afdraaien
• doordraaien
• draaibaar
• draaiboek
• draaicirkel
• draaideur
• draaierig
• draaihals
• draaihek
• draaihoek
• draaiing
• draaikolk
• draaikont
• draailier
• draaimolen
• draaiorgel
• draaisnelheid
• draaitafel
• draaitrap
• losdraaien
• om de hete brij heen draaien
• omdraaien
• opdraaien
• ronddraaien
• vastdraaien
• verdraaien
• wegdraaien

 

Related terms

• draai

Descendants

• Afrikaans: draai
• Berbice Creole Dutch: drai
• Negerhollands: draai, draej
• Petjo: draaien
• → Aukan: daai
• → Kwinti: daai, drai
• → Papiamentu: drei, drai
• → Sranan Tongo: drai
  • → Caribbean Hindustani: drái-drái kare
  • → Caribbean Javanese: drai

Anagrams

• aanried, dienaar, ried aan