omdraaien
Dutch
[edit]Pronunciation
[edit]Audio: (file)
Etymology 1
[edit]Verb
[edit]omdraaien
- (ergative) to turn around, turn over, flip
- Hij draaide zich om en liep weg. ― He turned around and walked away.
- Het lukte de automobilist niet om om te draaien. ― The driver did not manage to turn around.
- We gaan de rollen omdraaien. ― We are going to flip the roles.
Conjugation
[edit]| Conjugation of omdraaien (weak, separable) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | omdraaien | |||
| past singular | draaide om | |||
| past participle | omgedraaid | |||
| infinitive | omdraaien | |||
| gerund | omdraaien n | |||
| main clause | subordinate clause | |||
| present tense | past tense | present tense | past tense | |
| 1st person singular | draai om | draaide om | omdraai | omdraaide |
| 2nd person sing. (jij) | draait om, draai om2 | draaide om | omdraait | omdraaide |
| 2nd person sing. (u) | draait om | draaide om | omdraait | omdraaide |
| 2nd person sing. (gij) | draait om | draaide om | omdraait | omdraaide |
| 3rd person singular | draait om | draaide om | omdraait | omdraaide |
| plural | draaien om | draaiden om | omdraaien | omdraaiden |
| subjunctive sing.1 | draaie om | draaide om | omdraaie | omdraaide |
| subjunctive plur.1 | draaien om | draaiden om | omdraaien | omdraaiden |
| imperative sing. | draai om | |||
| imperative plur.1 | draait om | |||
| participles | omdraaiend | omgedraaid | ||
| 1) Archaic. 2) In case of inversion. | ||||
Derived terms
[edit]Noun
[edit]omdraaien n (uncountable)
Etymology 2
[edit]See the etymology of the corresponding lemma form.
Noun
[edit]omdraaien