-ούλα

Greek

Etymology

Borrowed from Latin -ula, feminine form of -ulus.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈula/

Suffix

-ούλα • (-oúla) f (masculine -ούλης)

1. added to a (usually feminine) noun or adjective to create diminutive nouns:

   ‎αδελφή (adelfí, “sister”) + ‎-ούλα (-oúla) → ‎αδελφούλα (adelfoúla)

   ‎λέξη (léxi, “word”) + ‎-ούλα (-oúla) → ‎λεξούλα (lexoúla)

   ‎μύγα (mýga, “fly”) + ‎-ούλα (-oúla) → ‎μυγούλα (mygoúla)

   ‎σάκος (sákos, “sack, bag”) + ‎-ούλα (-oúla) → ‎σακούλα (sakoúla)

   ‎μικρή (mikrí, “small”) + ‎-ούλα (-oúla) → ‎μικρούλα (mikroúla)

Declension

Declension of -ούλα

	singular	plural
nominative	-ούλα (-oúla)	-ούλες (-oúles)
genitive	-ούλας (-oúlas)	-
accusative	-ούλα (-oúla)	-ούλες (-oúles)
vocative	-ούλα (-oúla)	-ούλες (-oúles)

The genitive plural form -ουλών is very rare or grammatically incorrect.

Derived terms

Greek terms suffixed with -ούλα

αδελφούλα

αραχνούλα

γατούλα

γλαστρούλα

κοτούλα

κουβεντούλα

κυρούλα

λεξούλα

μπανιερούλα

μυγούλα

μυτούλα

πορδούλα

σακούλα

σερβιετούλα

σκατούλα

στιγμούλα

ταβερνούλα

Related terms

• -ούλι n (-oúli)
• -ούλης m (-oúlis)