μυτούλα

Greek

Etymology

μύτη (mýti) +‎ -ούλα (-oúla).

Pronunciation

• IPA^(key): /miˈtula/
• Hyphenation: μυ‧τού‧λα

Noun

μυτούλα • (mytoúla) f (plural μυτούλες)

1. diminutive of μύτη (mýti, “nose”)

Declension

Declension of μυτούλα

	singular	plural
nominative	μυτούλα (mytoúla)	μυτούλες (mytoúles)
genitive	μυτούλας (mytoúlas)	-
accusative	μυτούλα (mytoúla)	μυτούλες (mytoúles)
vocative	μυτούλα (mytoúla)	μυτούλες (mytoúles)

Synonyms

• μυτάκι n (mytáki)
• μυτίτσα f (mytítsa)

Antonyms

• μυτάρα f (mytára) (augmentative)