μυτάρα
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Byzantine Greek μυτάρα (mutára), equivalent to μύτη (mýti) + -άρα (-ára).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]μυτάρα • (mytára) f (plural μυτάρες)
- (colloquial) Augmentative of μύτη (mýti, “nose”)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | μυτάρα (mytára) | μυτάρες (mytáres) |
| genitive | μυτάρας (mytáras) | - |
| accusative | μυτάρα (mytára) | μυτάρες (mytáres) |
| vocative | μυτάρα (mytára) | μυτάρες (mytáres) |
Antonyms
[edit]Categories:
- Greek terms inherited from Byzantine Greek
- Greek terms derived from Byzantine Greek
- Greek terms suffixed with -άρα
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek nouns
- Greek feminine nouns
- Greek colloquialisms
- Greek augmentative nouns
- Greek nouns declining like 'γαλοπούλα'
- Greek nouns lacking a genitive plural