ἀνομώτατος

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.no.mɔ̌ː.ta.tos/ → /a.noˈmo.ta.tos/ → /a.noˈmo.ta.tos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.no.mɔ̌ː.ta.tos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.noˈmo.ta.tos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.noˈmo.ta.tos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.noˈmo.ta.tos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.noˈmo.ta.tos/

Adjective

ἀνομώτᾰτος • (anomṓtatos) m (feminine ἀνομωτᾰ́τη, neuter ἀνομώτᾰτον); first/second declension

1. superlative degree of ἄνομος (ánomos)

Declension

First and second declension of ἀ̆νομώτᾰτος; ἀ̆νομωτᾰ́τη; ἀ̆νομώτᾰτον (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		ἀ̆νομώτᾰτος anomṓtatos	ἀ̆νομωτᾰ́τη anomōtátē	ἀ̆νομώτᾰτον anomṓtaton		ἀ̆νομωτᾰ́τω anomōtátō	ἀ̆νομωτᾰ́τᾱ anomōtátā	ἀ̆νομωτᾰ́τω anomōtátō		ἀ̆νομώτᾰτοι anomṓtatoi	ἀ̆νομώτᾰται anomṓtatai	ἀ̆νομώτᾰτᾰ anomṓtata
Genitive		ἀ̆νομωτᾰ́του anomōtátou	ἀ̆νομωτᾰ́της anomōtátēs	ἀ̆νομωτᾰ́του anomōtátou		ἀ̆νομωτᾰ́τοιν anomōtátoin	ἀ̆νομωτᾰ́ταιν anomōtátain	ἀ̆νομωτᾰ́τοιν anomōtátoin		ἀ̆νομωτᾰ́των anomōtátōn	ἀ̆νομωτᾰ́των anomōtátōn	ἀ̆νομωτᾰ́των anomōtátōn
Dative		ἀ̆νομωτᾰ́τῳ anomōtátōi	ἀ̆νομωτᾰ́τῃ anomōtátēi	ἀ̆νομωτᾰ́τῳ anomōtátōi		ἀ̆νομωτᾰ́τοιν anomōtátoin	ἀ̆νομωτᾰ́ταιν anomōtátain	ἀ̆νομωτᾰ́τοιν anomōtátoin		ἀ̆νομωτᾰ́τοις anomōtátois	ἀ̆νομωτᾰ́ταις anomōtátais	ἀ̆νομωτᾰ́τοις anomōtátois
Accusative		ἀ̆νομώτᾰτον anomṓtaton	ἀ̆νομωτᾰ́την anomōtátēn	ἀ̆νομώτᾰτον anomṓtaton		ἀ̆νομωτᾰ́τω anomōtátō	ἀ̆νομωτᾰ́τᾱ anomōtátā	ἀ̆νομωτᾰ́τω anomōtátō		ἀ̆νομωτᾰ́τους anomōtátous	ἀ̆νομωτᾰ́τᾱς anomōtátās	ἀ̆νομώτᾰτᾰ anomṓtata
Vocative		ἀ̆νομώτᾰτε anomṓtate	ἀ̆νομωτᾰ́τη anomōtátē	ἀ̆νομώτᾰτον anomṓtaton		ἀ̆νομωτᾰ́τω anomōtátō	ἀ̆νομωτᾰ́τᾱ anomōtátā	ἀ̆νομωτᾰ́τω anomōtátō		ἀ̆νομώτᾰτοι anomṓtatoi	ἀ̆νομώτᾰται anomṓtatai	ἀ̆νομώτᾰτᾰ anomṓtata
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		ἀ̆νομώτᾰτᾰ anomṓtata				—				—
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.