ἀνομώτατοι

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.no.mɔ̌ː.ta.toi̯/ → /a.noˈmo.ta.ty/ → /a.noˈmo.ta.ti/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.no.mɔ̌ː.ta.toi̯/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.noˈmo.ta.ty/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.noˈmo.ta.ty/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.noˈmo.ta.ty/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.noˈmo.ta.ti/

Adjective

ἀνομώτᾰτοι • (anomṓtatoi)

1. masculine nominative/vocative plural of ἀνομώτᾰτος (anomṓtatos)