ἀνομωτάτας

Ancient Greek

Pronunciation

 

• IPA^(key): /a.no.mɔː.tá.taːs/ → /a.no.moˈta.tas/ → /a.no.moˈta.tas/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /a.no.mɔː.tá.taːs/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /a.no.moˈta.tas/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /a.no.moˈta.tas/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /a.no.moˈta.tas/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /a.no.moˈta.tas/

Adjective

ἀνομωτᾰ́τᾱς • (anomōtátās)

1. feminine accusative plural of ἀνομώτᾰτος (anomṓtatos)