бий

See also: бии

Bulgarian

Pronunciation

• IPA^(key): [bij]

Verb

бий • (bij)

1. second-person singular imperative of би́я (bíja)

Kabardian

Alternative forms

• бый (bəj)

Pronunciation

• IPA^(key): [bəj]

Noun

бий • (bij)

1. Alternative form of бый (bəj)

Declension

Declension of бий

case	singular	plural
indefinite	бийэ (bijɛ)	бийэхэ (bijɛxɛ)
nominative	бийэр (bijɛr)	бийэхэр (bijɛxɛr)
ergative	бийэм (bijɛm)	бийэхэмэ (bijɛxɛmɛ)
instrumental	бийэ(м)кӏэ (bijɛ(m)kʼɛ)	бийэхэ(м)кӏэ (bijɛxɛ(m)kʼɛ)
invertive	бийыу (bijəwu)	бийэхыу (bijɛxəwu)

Synonyms

• пый (pəj) (Adyghe dialect)

Karaim

Etymology

Cognate with Crimean Tatar biy.

Noun

бий • (biy)

1. spider.

References

• N. A. Baskakov, S.M. Šapšala, editor (1973), “бий”, in Karaimsko-Russko-Polʹskij Slovarʹ [Karaim-Russian-Polish Dictionary], Moscow: Moskva, →ISBN

Kyrgyz

Etymology

From Old Turkic 𐰋𐰏 (b²g /⁠beg⁠/, “chief, titled man”). Cognate with Turkish bey, Kazakh би (bi) (Can this⁽⁺⁾ etymology be sourced?)

Noun

бий • (biy) (Arabic spelling بىي)

1. dance
2. ruler
3. gentleman, master

Declension

Declension of бий

	singular (жекелик)	plural (көптөгөн)
nominative (атооч)	бий biy	бийлер biyler
genitive (илик)	бийдин biydin	бийлердин biylerdin
dative (барыш)	бийге biyge	бийлерге biylerge
accusative (табыш)	бийди biydi	бийлерди biylerdi
locative (жатыш)	бийде biyde	бийлерде biylerde
ablative (чыгыш)	бийден biyden	бийлерден biylerden
	possessive forms
	first-person singular (менин)
nominative	бийим biyim	бийлерим biylerim
genitive	бийимдин biyimdin	бийлеримдин biylerimdin
dative	бийиме biyime	бийлериме biylerime
accusative	бийимди biyimdi	бийлеримди biylerimdi
locative	бийимде biyimde	бийлеримде biylerimde
ablative	бийимден biyimden	бийлеримден biylerimden
	second-person singular informal (сенин)
nominative	бийиң biyiŋ	бийлериң biyleriŋ
genitive	бийиңдин biyiŋdin	бийлериңдин biyleriŋdin
dative	бийиңе biyiŋe	бийлериңе biyleriŋe
accusative	бийиңди biyiŋdi	бийлериңди biyleriŋdi
locative	бийиңде biyiŋde	бийлериңде biyleriŋde
ablative	бийиңден biyiŋden	бийлериңден biyleriŋden
	second-person singular formal (сиздин)
nominative	бийиңиз biyiŋiz	бийлериңиз biyleriŋiz
genitive	бийиңиздин biyiŋizdin	бийлериңиздин biyleriŋizdin
dative	бийиңизге biyiŋizge	бийлериңизге biyleriŋizge
accusative	бийиңизди biyiŋizdi	бийлериңизди biyleriŋizdi
locative	бийиңизде biyiŋizde	бийлериңизде biyleriŋizde
ablative	бийиңизден biyiŋizden	бийлериңизден biyleriŋizden

Derived terms

1. бийлик (power)
2. бийлөө (dance)
3. бийчи (dancer)

References

• Sevortjan, E. V. (1978) Etimologičeskij slovarʹ tjurkskix jazykov [Etymological Dictionary of Turkic Languages] (in Russian), volume II, Moscow: Nauka, pages 97, 98

Mongolian

Verb

бий • (bii)

1. is, exists, existing, have
2. there is, there are

Related terms

• байх

Nogai

Etymology

From Proto-Turkic *bēg.

Noun

бий • (biy)

1. bey (Turkish official)

References

• N. A. Baskakov, S.A Kalmykov, editor (1963), “бий”, in Nogajsko-Russkij Slovarʹ [Nogai-Russian Dictionary], Moscow: karačajevo-čerkesskij naučno- issledovatelʹskij institut jazyka, literatury i istorii, →ISBN

Pannonian Rusyn

Pronunciation

• IPA^(key): [ˈbij]
• Rhymes: -ij
• Hyphenation: бий

Verb

бий (bij)

1. second-person singular imperative of биц (bic)

Southern Altai

Etymology

Compare to Turkish bey.

Noun

бий • (biy)

1. gentleman, master, lord
2. prince
3. beg, bey, bek

References

• N. A. Baskakov, Toščakova N.A, editor (1947), “бий”, in Ojrotsko-Russkij Slovarʹ [Oyrot-Russian Dictionary], Moscow: M.: OGIZ, →ISBN
• Comparative and historical grammar of Turkic languages. Lexicon, 2001, in Russian, 664 pages.
• Sevortjan, E. V. (1978) Etimologičeskij slovarʹ tjurkskix jazykov [Etymological Dictionary of Turkic Languages] (in Russian), volume II, Moscow: Nauka, pages 97, 98