όπλο

Greek

Etymology

From Ancient Greek ὅπλον (hóplon, “large shield”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈoplo/

Noun

όπλο • (óplo) n (plural όπλα)

1. gun, rifle, etc
2. personal weapon, item of small arms
3. a top-level branch of the Greek army

Declension

Declension of όπλο

	singular	plural
nominative	όπλο (óplo)	όπλα (ópla)
genitive	όπλου (óplou)	όπλων (óplon)
accusative	όπλο (óplo)	όπλα (ópla)
vocative	όπλο (óplo)	όπλα (ópla)

Derived terms

(Related terms):

• οπλίτης m (oplítis, “soldier, hoplite”)
• οπλοποιία f (oplopoiía, “gunsmith”)
• οπλοποιός m (oplopoiós, “gunsmith”)
• οπλοπολυβόλο n (oplopolyvólo, “machine gun”)
• οπλοπωλείο n (oplopoleío, “gun shop”)
• οπλοστάσιο n (oplostásio, “arsenal”)
• οπλουργία f (oplourgía, “amourer”)
• οπλουργός m (oplourgós, “amourer”)
• οπλοφορία f (oploforía, “possession of a firearm”)
• οπλοφορώ (oploforó, “to carry a firearm”)
• οπλοχρησία f (oplochrisía, “use of a firearm”)

See also

• Στρατός Ξηράς m (Stratós Xirás, “Greek army”)