Jump to content

παρηγορητικός

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Koine Greek παρηγορητικός (parēgorētikós).[1] By surface analysis, παρηγορη- (stem of παρηγορώ (parigoró)) +‎ -τικός (-tikós).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /pa.ɾi.ɣo.ɾi.tiˈkos/
  • Hyphenation: πα‧ρη‧γο‧ρη‧τι‧κός

Adjective

[edit]

παρηγορητικός (parigoritikósm (feminine παρηγορητική, neuter παρηγορητικό)

  1. comforting, consoling

Declension

[edit]
Declension of παρηγορητικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative παρηγορητικός (parigoritikós) παρηγορητική (parigoritikí) παρηγορητικό (parigoritikó) παρηγορητικοί (parigoritikoí) παρηγορητικές (parigoritikés) παρηγορητικά (parigoritiká)
genitive παρηγορητικού (parigoritikoú) παρηγορητικής (parigoritikís) παρηγορητικού (parigoritikoú) παρηγορητικών (parigoritikón) παρηγορητικών (parigoritikón) παρηγορητικών (parigoritikón)
accusative παρηγορητικό (parigoritikó) παρηγορητική (parigoritikí) παρηγορητικό (parigoritikó) παρηγορητικούς (parigoritikoús) παρηγορητικές (parigoritikés) παρηγορητικά (parigoritiká)
vocative παρηγορητικέ (parigoritiké) παρηγορητική (parigoritikí) παρηγορητικό (parigoritikó) παρηγορητικοί (parigoritikoí) παρηγορητικές (parigoritikés) παρηγορητικά (parigoritiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παρηγορητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παρηγορητικός, etc.)

[edit]

References

[edit]
  1. ^ παρηγορητικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language