παρένθεση

Greek

Etymology

From Ancient Greek παρένθεσις (parénthesis).

Noun

παρένθεση • (parénthesi) f (plural παρενθέσεις)

1. (grammar) parenthesis (either or each of the brackets enclosing a word or words; or the enclosed)

   σε παρένθεση

   in parenthesis

Declension

Declension of παρένθεση

	singular	plural
nominative	παρένθεση (parénthesi)	παρενθέσεις (parenthéseis)
genitive	παρένθεσης (parénthesis)	παρενθέσεων (parenthéseon)
accusative	παρένθεση (parénthesi)	παρενθέσεις (parenthéseis)
vocative	παρένθεση (parénthesi)	παρενθέσεις (parenthéseis)

Older or formal genitive singular: παρενθέσεως (parenthéseos)

See also

 .    τελεία (teleía)

 ,    κόμμα (kómma)

 :    δύο τελείες (dýo teleíes)

 ·    άνω τελεία (áno teleía)

 ;    ερωτηματικό (erotimatikó)

 !    θαυμαστικό (thavmastikó)

 « »    εισαγωγικά (eisagogiká)

 "     “ ”    εισαγωγικά (eisagogiká)

 '     ‘ ’    εισαγωγικά (eisagogiká)

 '     ’    απόστροφος (apóstrofos)

 ¨    διαλυτικά (dialytiká)

 ΄    τόνος (tónos)

 ‐    ενωτικό (enotikó)

 —    παύλα (pávla)

 …    αποσιωπητικά (aposiopitiká)

  ( )     παρένθεση (parénthesi)

  [ ]     αγκύλη (agkýli)

  { }     άγκιστρο (ágkistro)

 »  : 〃    ομοιωματικά (omoiomatiká)

see also: Greek Punctuation and Greek alphabet (Diacritics)

Further reading

• παρένθεση on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el