μονομάχος
Appearance
See also: Μονομάχος
Ancient Greek
[edit]Alternative forms
[edit]- μονομάχης (monomákhēs)
Etymology
[edit]From μόνος (mónos, “alone”) + μᾰ́χη (mákhē, “combat”) + -ος (-os), literally “lone warrior”, from μάχομαι (mákhomai, “to fight, battle, contend”).
Pronunciation
[edit]- (5th BCE Attic) IPA(key): /mo.no.má.kʰos/
- (1st CE Egyptian) IPA(key): /mo.noˈma.kʰos/
- (4th CE Koine) IPA(key): /mo.noˈma.xos/
- (10th CE Byzantine) IPA(key): /mo.noˈma.xos/
- (15th CE Constantinopolitan) IPA(key): /mo.noˈma.xos/
Adjective
[edit]μονομᾰ́χος • (monomákhos) m or f (neuter μονομᾰ́χον); second declension
Declension
[edit]Number | Singular | Dual | Plural | |||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Case/Gender | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | Masculine / Feminine | Neuter | ||||||||
Nominative | μονομᾰ́χος monomákhos |
μονομᾰ́χον monomákhon |
μονομᾰ́χω monomákhō |
μονομᾰ́χω monomákhō |
μονομᾰ́χοι monomákhoi |
μονομᾰ́χᾰ monomákha | ||||||||
Genitive | μονομᾰ́χου monomákhou |
μονομᾰ́χου monomákhou |
μονομᾰ́χοιν monomákhoin |
μονομᾰ́χοιν monomákhoin |
μονομᾰ́χων monomákhōn |
μονομᾰ́χων monomákhōn | ||||||||
Dative | μονομᾰ́χῳ monomákhōi |
μονομᾰ́χῳ monomákhōi |
μονομᾰ́χοιν monomákhoin |
μονομᾰ́χοιν monomákhoin |
μονομᾰ́χοις monomákhois |
μονομᾰ́χοις monomákhois | ||||||||
Accusative | μονομᾰ́χον monomákhon |
μονομᾰ́χον monomákhon |
μονομᾰ́χω monomákhō |
μονομᾰ́χω monomákhō |
μονομᾰ́χους monomákhous |
μονομᾰ́χᾰ monomákha | ||||||||
Vocative | μονομᾰ́χε monomákhe |
μονομᾰ́χον monomákhon |
μονομᾰ́χω monomákhō |
μονομᾰ́χω monomákhō |
μονομᾰ́χοι monomákhoi |
μονομᾰ́χᾰ monomákha | ||||||||
Derived forms | Adverb | Comparative | Superlative | |||||||||||
μονομᾰ́χως monomákhōs |
μονομᾰχώτερος monomakhṓteros |
μονομᾰχώτᾰτος monomakhṓtatos | ||||||||||||
Notes: |
|
Noun
[edit]μονομᾰ́χος • (monomákhos) m (genitive μονομᾰ́χου); second declension
Inflection
[edit]Case / # | Singular | Dual | Plural | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Nominative | ὁ μονομᾰ́χος ho monomákhos |
τὼ μονομᾰ́χω tṑ monomákhō |
οἱ μονομᾰ́χοι hoi monomákhoi | ||||||||||
Genitive | τοῦ μονομᾰ́χου toû monomákhou |
τοῖν μονομᾰ́χοιν toîn monomákhoin |
τῶν μονομᾰ́χων tôn monomákhōn | ||||||||||
Dative | τῷ μονομᾰ́χῳ tôi monomákhōi |
τοῖν μονομᾰ́χοιν toîn monomákhoin |
τοῖς μονομᾰ́χοις toîs monomákhois | ||||||||||
Accusative | τὸν μονομᾰ́χον tòn monomákhon |
τὼ μονομᾰ́χω tṑ monomákhō |
τοὺς μονομᾰ́χους toùs monomákhous | ||||||||||
Vocative | μονομᾰ́χε monomákhe |
μονομᾰ́χω monomákhō |
μονομᾰ́χοι monomákhoi | ||||||||||
Notes: |
|
Derived terms
[edit]- μονομᾰχεῖον (monomakheîon)
- μονομᾰχέω (monomakhéō)
- μονομᾰχία (monomakhía)
- μονομᾰχικός (monomakhikós)
- μονομᾰ́χιον (monomákhion)
- μονομᾰχῶ (monomakhô)
- μουνομᾰχέω (mounomakhéō)
- μουνομᾰχίη (mounomakhíē)
Descendants
[edit]- Byzantine Greek: Μονομάχος (Monomákhos), Μονομαχίνα (Monomakhína)
- → Greek: Μονομάχος (Monomáchos), μονομάχος (monomáchos) (learned)
- → Latin: Monomachus
- English: Monomachus, Monomachos
- → Old East Slavic: Мономахъ (Monomaxŭ)
Further reading
[edit]- “μονομάχος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
- “μονομάχος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
- μονομάχος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek μονομάχος (monomákhos), equivalent to μόνος (mónos, “alone”) + μάχη (máchi, “combat”) + -ος (-os), literally “lone warrior”.
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]μονομάχος • (monomáchos) m (plural μονομάχοι)
Declension
[edit]singular | plural | |
---|---|---|
nominative | μονομάχος (monomáchos) | μονομάχοι (monomáchoi) |
genitive | μονομάχου (monomáchou) | μονομάχων (monomáchon) |
accusative | μονομάχο (monomácho) | μονομάχους (monomáchous) |
vocative | μονομάχε (monomáche) | μονομάχοι (monomáchoi) |
Related terms
[edit]Further reading
[edit]- μονομάχος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
- μονομάχος on the Greek Wikipedia.Wikipedia el
Categories:
- Ancient Greek terms derived from Proto-Indo-European
- Ancient Greek terms derived from the Proto-Indo-European root *men- (small)
- Ancient Greek compound terms
- Ancient Greek terms suffixed with -ος
- Ancient Greek 4-syllable words
- Ancient Greek terms with IPA pronunciation
- Ancient Greek lemmas
- Ancient Greek adjectives
- Ancient Greek paroxytone terms
- Ancient Greek nouns
- Ancient Greek masculine nouns
- Ancient Greek second-declension nouns
- Ancient Greek masculine nouns in the second declension
- Koine Greek
- grc:Ancient Rome
- Greek terms derived from Proto-Indo-European
- Greek terms derived from the Proto-Indo-European root *men- (small)
- Greek terms borrowed from Koine Greek
- Greek learned borrowings from Koine Greek
- Greek terms derived from Koine Greek
- Greek compound terms
- Greek terms suffixed with -ος
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek lemmas
- Greek nouns
- Greek masculine nouns
- Greek terms with historical senses
- el:Ancient Rome
- Greek nouns declining like 'δρόμος'