μονομαχία
Greek
[edit]Etymology
[edit]from Ancient Greek μονομαχία (monomakhía); μόνος (mónos, “single, alone”) + μάχομαι (mákhomai, “fight”).
Noun
[edit]μονομαχία • (monomachía) f (plural μονομαχίες)
- duel, joust
- dogfight (air combat)
- (figurative) confrontation (between two people or groups)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | μονομαχία (monomachía) | μονομαχίες (monomachíes) |
| genitive | μονομαχίας (monomachías) | μονομαχιών (monomachión) |
| accusative | μονομαχία (monomachía) | μονομαχίες (monomachíes) |
| vocative | μονομαχία (monomachía) | μονομαχίες (monomachíes) |
Related terms
[edit]- μονομάχος m (monomáchos, “gladiator, duellist”)