μοίρα

See also: μοῖρα and Μοῖρα

Greek

Etymology

From Ancient Greek μοῖρα and the three Μοῖραι (Moîrai, “Fates”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈmira/
• Hyphenation: μοί‧ρα

Noun

μοίρα • (moíra) f (plural μοίρες)

1. fate, destiny
2. portion, share
3. (geometry) degree (unit of angle)
4. (military) squadron

Declension

	singular	plural
nominative	μοίρα (moíra)	μοίρες (moíres)
genitive	μοίρας (moíras)	μοιρών (moirón)
accusative	μοίρα (moíra)	μοίρες (moíres)
vocative	μοίρα (moíra)	μοίρες (moíres)

Synonyms

sense: destiny

• πεπρωμένο n (peproméno)
• γραφτό (graftó, “written”)
• ειμαρμένη f (eimarméni) (formal)
• ριζικό n (rizikó)
• κισμέτ n (kismét)

sense: portion

• μοιράδι n (moirádi)

Derived terms

• δεν έχω στον ήλιο μοίρα (den écho ston ílio moíra)
• μ̊ (m̊)

Related terms

• άμοιρος (ámoiros, “ill-fated, unfortunate”, adjective)
• δύσμοιρος (dýsmoiros, “wretched”)
• κακομοίρης (kakomoíris, “pitiable, poor”)
• κακομοιριά f (kakomoiriá)
• κακομοιριασμένος (kakomoiriasménos, “in poor condition”)
• κακομοίρικος (kakomoírikos, “of a κακομοίρης”)
• μισοκακόμοιρος (misokakómoiros, “pretending to be κακόμοιρος”)
• ψευτοκακόμοιρος (pseftokakómoiros, “falsely pretending to be κακόμοιρος”)
• κακόμοιρος (kakómoiros, “pitiable, poor”)
• μεμψιμοιρία f (mempsimoiría, “cavil”)
• μεμψίμοιρος (mempsímoiros, “complaining, grumpy”)
• μεμψίμοιρώ (mempsímoiró, “cavil”)
• μοιράζω (moirázo, “distribute”)
• μοιραίος (moiraíos, “fatal”)
• μοίραρχος m (moírarchos) (military)
• μοιρογνωμόνιο n (moirognomónio)
• μοιρολατρία f (moirolatría, “fatalism”)
• μοιρολογώ (moirologó, “mourn”)
• μοιρολόι (moirolói, “mourning”)