κόπος

Ancient Greek

Etymology

From κόπτω (kóptō, “to cut”).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kó.pos/ → /ˈko.pos/ → /ˈko.pos/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kó.pos/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ˈko.pos/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ˈko.pos/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ˈko.pos/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ˈko.pos/

Noun

κόπος • (kópos) m (genitive κόπου); second declension

1. striking, beating
2. toil and trouble, suffering
3. fatigue, weariness
4. work, exertion

   Synonym: μόχθος (mókhthos)

Inflection

Second declension of ὁ κόπος; τοῦ κόπου (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ὁ κόπος ho kópos	τὼ κόπω tṑ kópō	οἱ κόποι hoi kópoi
Genitive	τοῦ κόπου toû kópou	τοῖν κόποιν toîn kópoin	τῶν κόπων tôn kópōn
Dative	τῷ κόπῳ tôi kópōi	τοῖν κόποιν toîn kópoin	τοῖς κόποις toîs kópois
Accusative	τὸν κόπον tòn kópon	τὼ κόπω tṑ kópō	τοὺς κόπους toùs kópous
Vocative	κόπε kópe	κόπω kópō	κόποι kópoi
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• κοπάζω (kopázō)
• κόπασμα (kópasma)
• κοπηρός (kopērós)
• κοπιαρός (kopiarós)
• κοπιάτης (kopiátēs)
• κοπιάω (kopiáō)
• κοπόω (kopóō)
• κοπώδης (kopṓdēs)
• κόπωσις (kópōsis)

Descendants

• Greek: κόπος (kópos)

Further reading

• “κόπος”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “κόπος”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• κόπος in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette

Greek

Etymology

From Ancient Greek κόπος (“striking; fatigue”). See κόπτω (kóptō, “cut”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈko.pos/
• Hyphenation: κό‧πος

Noun

κόπος • (kópos) m (plural κόποι)

1. toil, hard work, effort

   Synonym: προσπάθεια f (prospátheia)

2. suffering
3. fatigue
4. pay, wages (for such work)

Declension

Declension of κόπος

	singular	plural
nominative	κόπος (kópos)	κόποι (kópoi)
genitive	κόπου (kópou)	κόπων (kópon)
accusative	κόπο (kópo)	κόπους (kópous)
vocative	κόπε (kópe)	κόποι (kópoi)

Synonyms

• μόχθος m (móchthos)
• αγγαρεία f (angareía)

Derived terms

Expressions:

• άδικος κόπος (ádikos kópos, “a toil in vain”)
• βάζω σε κόπο (vázo se kópo)
• μην κάνετε τον κόπο (min kánete ton kópo) (polite)
• μπαίνω στον κόπο (baíno ston kópo)
• χαμένος κόπος (chaménos kópos, “a toil in vain”)

Related terms

• άκοπος (ákopos, “sense: not hard”)
• κοπιάζω (kopiázo, “I toil, labour”)
• κοπιαστικός (kopiastikós, “tiresome”)
• κοπιώδης (kopiódis, “tiresome”)
• κόπωση f (kóposi, “fatigue”)
• compounds of -κοπος (-kopos), -κοπώ (-kopó)
• and see κόπτω (kópto)

See also

• δουλειά f (douleiá, “work”)