κληρονομημένος

Greek

Etymology

Perfect participle of κληρονομούμαι (klironomoúmai) and κληρονομιέμαι (klironomiémai), passive voices of κληρονομώ, κληρονομάω (“inherit”) respectively.

Pronunciation

• IPA^(key): /kli.ɾo.no.miˈme.nos/
• Hyphenation: κλη‧ρο‧νο‧μη‧μέ‧νος

Participle

κληρονομημένος • (klironomiménos) m (feminine κληρονομημένη, neuter κληρονομημένο)

1. inherited

   Είναι κληρονομημένη ασθένεια. ― Eínai klironomiméni asthéneia. ― It is an inherited disease.

Declension

Declension of κληρονομημένος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	κληρονομημένος •	κληρονομημένη •	κληρονομημένο •	κληρονομημένοι •	κληρονομημένες •	κληρονομημένα •
genitive	κληρονομημένου •	κληρονομημένης •	κληρονομημένου •	κληρονομημένων •	κληρονομημένων •	κληρονομημένων •
accusative	κληρονομημένο •	κληρονομημένη •	κληρονομημένο •	κληρονομημένους •	κληρονομημένες •	κληρονομημένα •
vocative	κληρονομημένε •	κληρονομημένη •	κληρονομημένο •	κληρονομημένοι •	κληρονομημένες •	κληρονομημένα •

Antonyms

• ακληρονόμητος (aklironómitos)

Related terms

• κληρονομιαίος (klironomiaíos)

• and see: κληρονόμος m or f (klironómos, “heir”)