Jump to content

κάμπτω

From Wiktionary, the free dictionary
(Redirected from καμπτω)

Ancient Greek

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Hellenic *kámptō, *kamptos, ultimately from Proto-Indo-European *kh₂emp- (“to bend, curve”), possibly related to Latin campus and Lithuanian kampas, kumpas. Beekes argues for a Pre-Greek or European substrate origin for the root.[1] Compare Latin cambiāre, Italian cambiare, Portuguese cambiar, Spanish cambiar, Occitan cambiar, Catalan canviar, Norman changier, Sicilian cangiari, French changer, and English change.

Pronunciation

[edit]
 

Verb

[edit]

κάμπτω • (kámptō)

  1. to bend, curve
    • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Iliad 4.486:
      ὄφρα ἴτυν κάμψῃ περικαλλέϊ δίφρῳ
      óphra ítun kámpsēi perikalléï díphrōi
      in order that he might bend himself a felloe for a beauteous chariot
    1. (figuratively)
      • 522 BCE – 443 BCE, Pindar, Pythian Ode 2.51:
        θεός, ὃ […] καὶ ὑψιφρόνων τιν’ ἔκαμψε βροτῶν
        theós, hò […] kaì hupsiphrónōn tin’ ékampse brotôn
        the gods, who […] bend down many a man who is overly ambitious
      • 366 BCE – 348 BCE, Plato, Theaetetus 173b:
        τρεπόμενοι πολλὰ κάμπτονται καὶ συγκλῶνται
        trepómenoi pollà kámptontai kaì sunklôntai
        so that they become greatly bent and stunted
  2. (transitive, intransitive) to turn
    • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Electra 744:
      ἔπειτα λύων ἡνίαν ἀριστερὰν κάμπτοντος ἵππου
      épeita lúōn hēnían aristeràn kámptontos híppou
      But then he slackened his left rein while the horse was turning
    1. (figuratively)
      • 406 BCE, Sophocles, Oedipus at Colonus 91:
        ἐνταῦθα κάμψειν τὸν ταλαίπωρον βίον
        entaûtha kámpsein tòn talaípōron bíon
        there I should close my weary life
      • 423 BCE, Euripides, The Suppliants 748:
        ἔχουσαι διὰ λόγου κάμψαι κακά
        ékhousai dià lógou kámpsai kaká
        though you might by parley end your ills
      • 5th century BC, Pherecrates, Fragmenta 145.15
  3. (nautical) to double (sail around)
    • 460 BCE – 420 BCE, Herodotus, Histories 4.42.4:
      τρίτῳ ἔτεϊ κάμψαντες Ἡρακλέας στήλας ἀπίκοντο ἐς Αἴγυπτον
      trítōi éteï kámpsantes Hērakléas stḗlas apíkonto es Aígupton
      it was in the third [year] that they doubled the pillars of Heracles and came to Egypt

Inflection

[edit]
   Present: κάμπτω, κάμπτομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κάμπτω κάμπτεις κάμπτει κάμπτετον κάμπτετον κάμπτομεν κάμπτετε κάμπτουσῐ(ν)
subjunctive κάμπτω κάμπτῃς κάμπτῃ κάμπτητον κάμπτητον κάμπτωμεν κάμπτητε κάμπτωσῐ(ν)
optative κάμπτοιμῐ κάμπτοις κάμπτοι κάμπτοιτον καμπτοίτην κάμπτοιμεν κάμπτοιτε κάμπτοιεν
imperative   κᾶμπτε καμπτέτω κάμπτετον καμπτέτων   κάμπτετε καμπτόντων
passive indicative κάμπτομαι κάμπτῃ,
κάμπτει 		κάμπτεται κάμπτεσθον κάμπτεσθον καμπτόμεθᾰ κάμπτεσθε κάμπτονται
subjunctive κάμπτωμαι κάμπτῃ κάμπτηται κάμπτησθον κάμπτησθον καμπτώμεθᾰ κάμπτησθε κάμπτωνται
optative καμπτοίμην κάμπτοιο κάμπτοιτο κάμπτοισθον καμπτοίσθην καμπτοίμεθᾰ κάμπτοισθε κάμπτοιντο
imperative   κάμπτου καμπτέσθω κάμπτεσθον καμπτέσθων   κάμπτεσθε καμπτέσθων
active
infinitive κάμπτειν κάμπτεσθαι
participle m κάμπτων καμπτόμενος
f κάμπτουσᾰ καμπτομένη
n κᾶμπτον καμπτόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Imperfect: ἔκαμπτον, ἐκαμπτόμην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκαμπτον ἔκαμπτες ἔκαμπτε(ν) ἐκάμπτετον ἐκαμπτέτην ἐκάμπτομεν ἐκάμπτετε ἔκαμπτον
passive indicative ἐκαμπτόμην ἐκάμπτου ἐκάμπτετο ἐκάμπτεσθον ἐκαμπτέσθην ἐκαμπτόμεθᾰ ἐκάμπτεσθε ἐκάμπτοντο
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Future: κάμψω, καμφθήσομαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative κάμψω κάμψεις κάμψει κάμψετον κάμψετον κάμψομεν κάμψετε κάμψουσῐ(ν)
optative κάμψοιμῐ κάμψοις κάμψοι κάμψοιτον καμψοίτην κάμψοιμεν κάμψοιτε κάμψοιεν
passive indicative καμφθήσομαι καμφθήσῃ καμφθήσεται καμφθήσεσθον καμφθήσεσθον καμφθησόμεθᾰ καμφθήσεσθε καμφθήσονται
optative καμφθησοίμην καμφθήσοιο καμφθήσοιτο καμφθήσοισθον καμφθησοίσθην καμφθησοίμεθᾰ καμφθήσοισθε καμφθήσοιντο
active passive
infinitive κάμψειν καμφθήσεσθαι
participle m κάμψων καμφθησόμενος
f κάμψουσᾰ καμφθησομένη
n κᾶμψον καμφθησόμενον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Aorist: ἔκαμψᾰ, ἐκάμφθην
number singular dual plural
first second third second third first second third
active indicative ἔκαμψᾰ ἔκαμψᾰς ἔκαμψε(ν) ἐκάμψᾰτον ἐκαμψᾰ́την ἐκάμψᾰμεν ἐκάμψᾰτε ἔκαμψᾰν
subjunctive κάμψω κάμψῃς κάμψῃ κάμψητον κάμψητον κάμψωμεν κάμψητε κάμψωσῐ(ν)
optative κάμψαιμῐ κάμψειᾰς,
κάμψαις 		κάμψειε(ν),
κάμψαι 		κάμψαιτον καμψαίτην κάμψαιμεν κάμψαιτε κάμψειᾰν,
κάμψαιεν
imperative   κᾶμψον καμψᾰ́τω κάμψᾰτον καμψᾰ́των   κάμψᾰτε καμψᾰ́ντων
passive indicative ἐκάμφθην ἐκάμφθης ἐκάμφθη ἐκάμφθητον ἐκαμφθήτην ἐκάμφθημεν ἐκάμφθητε ἐκάμφθησᾰν
subjunctive καμφθῶ καμφθῇς καμφθῇ καμφθῆτον καμφθῆτον καμφθῶμεν καμφθῆτε καμφθῶσῐ(ν)
optative καμφθείην καμφθείης καμφθείη καμφθεῖτον,
καμφθείητον 		καμφθείτην,
καμφθειήτην 		καμφθεῖμεν,
καμφθείημεν 		καμφθεῖτε,
καμφθείητε 		καμφθεῖεν,
καμφθείησᾰν
imperative   κάμφθητῐ καμφθήτω κάμφθητον καμφθήτων   κάμφθητε καμφθέντων
active passive
infinitive κᾶμψαι καμφθῆναι
participle m κάμψᾱς καμφθείς
f κάμψᾱσᾰ καμφθεῖσᾰ
n κᾶμψᾰν καμφθέν
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.
   Perfect: κέκαμμαι
number singular dual plural
first second third second third first second third
passive indicative κέκαμμαι κέκαμψαι κέκαμπται κέκαμφθον κέκαμφθον κεκάμμεθᾰ κέκαμφθε κεκάμπᾰται
subjunctive κεκαμμένος ὦ κεκαμμένος ᾖς κεκαμμένος ᾖ κεκαμμένω ἦτον κεκαμμένω ἦτον κεκαμμένοι ὦμεν κεκαμμένοι ἦτε κεκαμμένοι ὦσῐ(ν)
optative κεκαμμένος εἴην κεκαμμένος εἴης κεκαμμένος εἴη κεκαμμένω εἴητον/εἶτον κεκαμμένω εἰήτην/εἴτην κεκαμμένοι εἴημεν/εἶμεν κεκαμμένοι εἴητε/εἶτε κεκαμμένοι εἴησᾰν/εἶεν
imperative   κέκαμψο κεκάμφθω κέκαμφθον κεκάμφθων   κέκαμφθε κεκάμφθων
infinitive κεκᾶμφθαι
participle m κεκαμμένος
f κεκαμμένη
n κεκαμμένον
Notes:
This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Derived terms

[edit]
[edit]

References

[edit]
  1. ^ Beekes, Robert S. P. (2010) “κάμπτω”, in Etymological Dictionary of Greek (Leiden Indo-European Etymological Dictionary Series; 10), with the assistance of Lucien van Beek, Leiden, Boston: Brill, →ISBN, pages 632-3

Further reading

[edit]

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek κάμπτω

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈkam.pto/, /ˈkam.to/
  • Hyphenation: κάμ‧πτω

Verb

[edit]

κάμπτω • (kámpto) (past έκαμψα, passive κάμπτομαι)

  1. (transitive) to bend, to curve
  2. (transitive, figuratively) to bend, to cause to yield (to force to submit)

Conjugation

[edit]
κάμπτω   κάμπτομαι
Active voice ➤ Passive voice ➤
Indicative mood ➤ Imperfective aspect ➤ Perfective aspect ➤ Imperfective aspect Perfective aspect
Non-past tenses ➤ Present ➤ Dependent ➤ Present Dependent
1 sg κάμπτω κάμψω κάμπτομαι καμφθώ
2 sg κάμπτεις κάμψεις κάμπτεσαι καμφθείς
3 sg κάμπτει κάμψει κάμπτεται καμφθεί
1 pl κάμπτουμε, [‑ομε] κάμψουμε, [‑ομε] καμπτόμαστε καμφθούμε
2 pl κάμπτετε κάμψετε κάμπτεστε, {κάμπτεσθε}, (καμπτόσαστε) καμφθείτε
3 pl κάμπτουν(ε) κάμψουν(ε) κάμπτονται καμφθούν(ε)
Past tenses ➤ Imperfect ➤ Simple past ➤ Imperfect Simple past
1 sg έκαμπτα έκαμψα καμπτόμουν(α) κάμφθηκα
2 sg έκαμπτες έκαμψες καμπτόσουν(α) κάμφθηκες
3 sg έκαμπτε έκαμψε καμπτόταν(ε) κάμφθηκε, {εκάμφθη}
1 pl κάμπταμε κάμψαμε καμπτόμασταν, (‑όμαστε) καμφθήκαμε
2 pl κάμπτατε κάμψατε καμπτόσασταν, (‑όσαστε) καμφθήκατε
3 pl έκαμπταν, κάμπταν(ε) έκαμψαν, κάμψαν(ε) κάμπτονταν, (καμπτόντουσαν) κάμφθηκαν, καμφθήκαν(ε), {εκάμφθησαν}
Future tenses ➤ Continuous ➤ Simple ➤ Continuous Simple
1 sg θα κάμπτω ➤ θα κάμψω ➤ θα κάμπτομαι ➤ θα καμφθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl θα κάμπτεις, … θα κάμψεις, … θα κάμπτεσαι, … θα καμφθείς, …
Perfect aspect ➤ Perfect aspect
Present perfect ➤   έχω, έχεις, … κάμψει   έχω, έχεις, … καμφθεί
Past perfect ➤   είχα, είχες, … κάμψει   είχα, είχες, … καμφθεί
Future perfect ➤   θα έχω, θα έχεις, … κάμψει   θα έχω, θα έχεις, … καμφθεί
Subjunctive mood ➤ Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤ Imperfective aspect Perfective aspect Imperfective aspect Perfective aspect
2 sg κάμπτε κάμψε — κάμψου
2 pl κάμπτετε κάμψτε κάμπτεστε, {κάμπτεσθε} καμφθείτε
Other forms Active voice Passive voice
Present participle➤ κάμπτοντας ➤ καμπτόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤ έχοντας κάμψει ➤ {ανακαλυμμένος,‑-η,‑-ο} ➤
Nonfinite form➤ κάμψει καμφθεί
Notes  
 
Appendix:Greek verbs 		 • Also, very formal passive past participle καμφθείς (kamftheís), καμφθείσα (kamftheísa), καμφθέν (kamfthén)
 • (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.
 • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.
 • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Synonyms

[edit]
[edit]

Verb-compounds (and see their derivatives)

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=κάμπτω&oldid=80915630"