κακοποίηση

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Learned borrowing from Koine Greek κακοποίησις (kakopoíēsis).[1] By surface analysis, κακοποίη- (stem of κακοποιώ (kakopoió)) +‎ -ση (-si) or κακο- (kako-) +‎ -ποίηση (-poíisi).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ka.koˈpi.i.si/
  • Hyphenation: κα‧κο‧ποί‧η‧ση

Noun

[edit]

κακοποίηση (kakopoíisif (plural κακοποιήσεις)

  1. abuse, ill-treatment, maltreatment, mistreatment (cruel or harmful treatment)
    παιδική κακοποίησηpaidikí kakopoíisichild abuse
    ψυχολογική κακοποίησηpsychologikí kakopoíisipsychological abuse
  2. abuse (forcing of undesired sexual activity by one person on another)
    σεξουαλική κακοποίησηsexoualikí kakopoíisisexual abuse
  3. abuse (insulting speech)
    Near-synonym: βρισιές f pl (vrisiés)
    λεκτική κακοποίησηlektikí kakopoíisiverbal abuse
  4. abuse (misuse; improper use; perversion)

Declension

[edit]
[edit]

See also

[edit]

References

[edit]
  1. ^ κακοποίηση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language

Further reading

[edit]