Jump to content

παιδικός

From Wiktionary, the free dictionary

Ancient Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From παῖς (paîs, child) +‎ -ῐκός (-ĭkós).

Pronunciation

[edit]
 

Adjective

[edit]

παιδῐκός (paidĭkósm (feminine παιδῐκή, neuter παιδῐκόν); first/second declension

  1. Belonging to a child
  2. having to do with children: childish

Inflection

[edit]

References

[edit]

Greek

[edit]

Adjective

[edit]

παιδικός (paidikósm (feminine παιδική, neuter παιδικό)

  1. belonging or referring to a child, children's
  2. childish

Declension

[edit]
Declension of παιδικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative παιδικός (paidikós) παιδική (paidikí) παιδικό (paidikó) παιδικοί (paidikoí) παιδικές (paidikés) παιδικά (paidiká)
genitive παιδικού (paidikoú) παιδικής (paidikís) παιδικού (paidikoú) παιδικών (paidikón) παιδικών (paidikón) παιδικών (paidikón)
accusative παιδικό (paidikó) παιδική (paidikí) παιδικό (paidikó) παιδικούς (paidikoús) παιδικές (paidikés) παιδικά (paidiká)
vocative παιδικέ (paidiké) παιδική (paidikí) παιδικό (paidikó) παιδικοί (paidikoí) παιδικές (paidikés) παιδικά (paidiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο παιδικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο παιδικός, etc.)

Synonyms

[edit]
[edit]