ιπτάμενος

Greek

Etymology

From ίπταμαι (íptamai, “to fly”), learned from Koine Greek ἵπταμαι (híptamai), late form of Ancient Greek πέτομαι (pétomai), from Proto-Indo-European *péth₂eti (“to fly”) from the root *peth₂- (literally “to spread one’s wings”).

Pronunciation

• IPA^(key): /iˈpta.me.nos/, [iˈp͡tɐ.me̞.no̞s̠]
• Hyphenation: ι‧πτά‧με‧νος

Adjective

ιπτάμενος • (iptámenos) m (feminine ιπτάμενη, neuter ιπτάμενο)

1. flying

Declension

Declension of ιπτάμενος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ιπτάμενος (iptámenos)	ιπτάμενη (iptámeni)	ιπτάμενο (iptámeno)		ιπτάμενοι (iptámenoi)	ιπτάμενες (iptámenes)	ιπτάμενα (iptámena)
genitive	ιπτάμενου (iptámenou)	ιπτάμενης (iptámenis)	ιπτάμενου (iptámenou)		ιπτάμενων (iptámenon)	ιπτάμενων (iptámenon)	ιπτάμενων (iptámenon)
accusative	ιπτάμενο (iptámeno)	ιπτάμενη (iptámeni)	ιπτάμενο (iptámeno)		ιπτάμενους (iptámenous)	ιπτάμενες (iptámenes)	ιπτάμενα (iptámena)
vocative	ιπτάμενε (iptámene)	ιπτάμενη (iptámeni)	ιπτάμενο (iptámeno)		ιπτάμενοι (iptámenoi)	ιπτάμενες (iptámenes)	ιπτάμενα (iptámena)

Derived terms

• άγνωστης ταυτότητας ιπτάμενο αντικείμενο n (ágnostis taftótitas iptámeno antikeímeno, “unidentified flying object”)
• ιπτάμενος δίσκος n (iptámenos dískos, “flying saucer”)
• ιπτάμενος Ολλανδός m (iptámenos Ollandós, “Flying Dutchman”)

Noun

ιπτάμενος • (iptámenos) m (plural ιπτάμενοι)

1. aircrew, flyer, airman

Declension

	singular	plural
nominative	ιπτάμενος (iptámenos)	ιπτάμενοι (iptámenoi)
genitive	ιπτάμενου (iptámenou) ιπταμένου (iptaménou)	ιπτάμενων (iptámenon) ιπταμένων (iptaménon)
accusative	ιπτάμενο (iptámeno)	ιπτάμενους (iptámenous) ιπταμένους (iptaménous)
vocative	ιπτάμενε (iptámene)	ιπτάμενοι (iptámenoi)

Second forms are formal. 

Related terms

• ιπταμένη (iptaméni)
• ίπταμαι (íptamai)