εύθυμος

See also: εὔθυμος

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek εὔθυμος (eúthumos). By surface analysis, εύ- (éf-) +‎ θυμός (thymós).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈe.fθi.mos/
• Hyphenation: εύ‧θυ‧μος

Adjective

εύθυμος • (éfthymos) m (feminine εύθυμη, neuter εύθυμο)

1. cheerful, cheery, jolly, merry

   Synonym: χαρούμενος (charoúmenos)

   Antonym: δύσθυμος (dýsthymos)

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	εύθυμος (éfthymos)	εύθυμη (éfthymi)	εύθυμο (éfthymo)		εύθυμοι (éfthymoi)	εύθυμες (éfthymes)	εύθυμα (éfthyma)
genitive	εύθυμου (éfthymou)	εύθυμης (éfthymis)	εύθυμου (éfthymou)		εύθυμων (éfthymon)	εύθυμων (éfthymon)	εύθυμων (éfthymon)
accusative	εύθυμο (éfthymo)	εύθυμη (éfthymi)	εύθυμο (éfthymo)		εύθυμους (éfthymous)	εύθυμες (éfthymes)	εύθυμα (éfthyma)
vocative	εύθυμε (éfthyme)	εύθυμη (éfthymi)	εύθυμο (éfthymo)		εύθυμοι (éfthymoi)	εύθυμες (éfthymes)	εύθυμα (éfthyma)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο εύθυμος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο εύθυμος, etc.)

Derived terms

• εύθυμα (éfthyma, adverb)
• ευθυμογράφημα n (efthymográfima)
• ευθυμογράφος m (efthymográfos)

 

Related terms

• ευθυμία f (efthymía)
• ευθυμώ (efthymó)