χαρούμενος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Inherited from Byzantine Greek χαρούμενος (kharoúmenos), from χαιρούμενος (chairoúmenos) with influence of noun χαρά (chará, “joy”), a passive present participle of χαίρω (chaíro), with ending -ούμενος (-oúmenos).[1]
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]χαρούμενος • (charoúmenos) m (feminine χαρούμενη, neuter χαρούμενο) chiefly used adjectivally
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | χαρούμενος (charoúmenos) | χαρούμενη (charoúmeni) | χαρούμενο (charoúmeno) | χαρούμενοι (charoúmenoi) | χαρούμενες (charoúmenes) | χαρούμενα (charoúmena) | |
| genitive | χαρούμενου (charoúmenou) | χαρούμενης (charoúmenis) | χαρούμενου (charoúmenou) | χαρούμενων (charoúmenon) | χαρούμενων (charoúmenon) | χαρούμενων (charoúmenon) | |
| accusative | χαρούμενο (charoúmeno) | χαρούμενη (charoúmeni) | χαρούμενο (charoúmeno) | χαρούμενους (charoúmenous) | χαρούμενες (charoúmenes) | χαρούμενα (charoúmena) | |
| vocative | χαρούμενε (charoúmene) | χαρούμενη (charoúmeni) | χαρούμενο (charoúmeno) | χαρούμενοι (charoúmenoi) | χαρούμενες (charoúmenes) | χαρούμενα (charoúmena) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο χαρούμενος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο χαρούμενος, etc.)
Derived terms
[edit]- χαρούμενα (charoúmena, adverb)
References
[edit]- ^ χαρούμενος - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre
Categories:
- Greek terms inherited from Byzantine Greek
- Greek terms derived from Byzantine Greek
- Greek terms suffixed with -ούμενος
- Greek terms with IPA pronunciation
- Greek non-lemma forms
- Greek participles
- Greek lemmas
- Greek passive present participles
- Greek terms with usage examples
- Greek adjectives in declension ος-η-ο
- el:Happiness