χαρά

See also: Χαρά

Ancient Greek

Etymology

From χαίρω (khaírō) +‎ -η (-ē).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /kʰa.rǎː/ → /xaˈra/ → /xaˈra/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /kʰa.rǎː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /kʰaˈra/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /xaˈra/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /xaˈra/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /xaˈra/

Noun

χᾰρᾱ́ • (kharā́) f (genitive χᾰρᾶς); first declension

1. joy, exultation

Inflection

First declension of ἡ χᾰρᾱ́; τῆς χᾰρᾶς (Attic)

Case / #	Singular	Dual	Plural
Nominative	ἡ χᾰρᾱ́ hē kharā́	τὼ χᾰρᾱ́ tṑ kharā́	αἱ χᾰραί hai kharaí
Genitive	τῆς χᾰρᾶς tês kharâs	τοῖν χᾰραῖν toîn kharaîn	τῶν χᾰρῶν tôn kharôn
Dative	τῇ χᾰρᾷ têi kharâi	τοῖν χᾰραῖν toîn kharaîn	ταῖς χᾰραῖς taîs kharaîs
Accusative	τὴν χᾰρᾱ́ν tḕn kharā́n	τὼ χᾰρᾱ́ tṑ kharā́	τᾱ̀ς χᾰρᾱ́ς tā̀s kharā́s
Vocative	χᾰρᾱ́ kharā́	χᾰρᾱ́ kharā́	χᾰραί kharaí
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Descendants

• Greek: χαρά (chará)

Further reading

• “χαρά”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “χαρά”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• χαρά in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Bauer, Walter et al. (2001) A Greek–English Lexicon of the New Testament and Other Early Christian Literature, Third edition, Chicago: University of Chicago Press
• G5479 in Strong, James (1979) Strong’s Exhaustive Concordance to the Bible
• Woodhouse, S. C. (1910) English–Greek Dictionary: A Vocabulary of the Attic Language‎^[1], London: Routledge & Kegan Paul Limited.
  • cheer idem, page 128.
  • delight idem, page 208.
  • ecstasy idem, page 261.
  • elation idem, page 265.
  • enjoyment idem, page 275.
  • entrancement idem, page 278.
  • exhilaration idem, page 291.
  • exultation idem, page 299.
  • gaiety idem, page 351.
  • gladness idem, page 361.
  • glee idem, page 361.
  • gratification idem, page 370.
  • hilarity idem, page 400.
  • intoxication idem, page 454.
  • jollity idem, page 464.
  • joy idem, page 464.
  • light-heartedness idem, page 491.
  • liveliness idem, page 496.
  • merriment idem, page 526.
  • mirth idem, page 532.
  • pleasure idem, page 620.
  • rapture idem, page 672.
  • ravishment idem, page 674.
  • rejoicing idem, page 689.
  • transport idem, page 889.
  • triumph idem, page 896.

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek χαρά (khará).

Pronunciation

• IPA^(key): /xaˈɾa/
• Hyphenation: χα‧ρά

Noun

χαρά • (chará) f (plural χαρές)

1. joy, pleasure
2. also a feminine name 'Χαρά

Declension

Declension of χαρά

	singular	plural
nominative	χαρά (chará)	χαρές (charés)
genitive	χαράς (charás)	χαρών (charón)
accusative	χαρά (chará)	χαρές (charés)
vocative	χαρά (chará)	χαρές (charés)

Coordinate terms

• απόλαυση f (apólafsi, “enjoyment, delight, pleasure”)
• ευτυχία f (eftychía, “happiness, contentment”)
• ευχαρίστηση f (efcharístisi, “pleasure, contentment”)
• ικανοποίηση f (ikanopoíisi, “contentment, satisfaction”)
• τέρψη f (térpsi, “delight, enjoyment, pleasure”)
• χαρά f (chará, “joy, exhilaration, delight”)

 

Derived terms

• γεια χαρά (geia chará, “hi”)
• είμαι μια χαρά (eímai mia chará, “I am ok”)
• μες στην καλή χαρά (mes stin kalí chará)
• μες στην τρελή χαρά (mes stin trelí chará)
• μετά χαράς (metá charás, “gladly, with great pleasure”)
• μια χαρά και δυο τρομάρες (mia chará kai dyo tromáres)
• ολόχαρος (olócharos, “full of joy”)
• παιδική χαρά f (paidikí chará, “playground”)
• χαρά Θεού (chará Theoú, “sunny day”)
• χαρά στο πράμα (chará sto práma)
• χαράς ευαγγέλια (charás evangélia, “joyful news”)
• χαρούλα (charoúla)

 

Descendants

• → Albanian: haré
• → Aromanian: harauã