ευτυχία

See also: Ευτυχία and εὐτυχία

Greek

Etymology

From the Ancient Greek εὐτυχία f (eutukhía, “good luck”).

Noun

ευτυχία • (eftychía) f (uncountable)

1. happiness, contentment

   Antonym: δυστυχία (dystychía)

Declension

	singular
nominative	ευτυχία (eftychía)
genitive	ευτυχίας (eftychías)
accusative	ευτυχία (eftychía)
vocative	ευτυχία (eftychía)

Coordinate terms

• απόλαυση f (apólafsi, “enjoyment, delight, pleasure”)
• ευχαρίστηση f (efcharístisi, “pleasure, contentment”)
• ηδονή f (idoní, “pleasure, delight, lust”)
• ικανοποίηση f (ikanopoíisi, “contentment, satisfaction”)
• τέρψη f (térpsi, “delight, enjoyment, pleasure”)
• χαρά f (chará, “joy, exhilaration, delight”)

 

Related terms

• ευτυχισμένος m (eftychisménos, “happy”)
• ευτυχώς (eftychós, “fortunately”)