ειδικός

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek εἰδικός (eidikós), from εἶδος (eîdos) +‎ -ικός (-ikós).

Adjective

ειδικός • (eidikós) m (feminine ειδική, neuter ειδικό)

1. special, particular, specific (thing, person, etc)
2. expert, specialist (knowledge, experience, etc)

Declension

Declension of ειδικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ειδικός (eidikós)	ειδική (eidikí)	ειδικό (eidikó)		ειδικοί (eidikoí)	ειδικές (eidikés)	ειδικά (eidiká)
genitive	ειδικού (eidikoú)	ειδικής (eidikís)	ειδικού (eidikoú)		ειδικών (eidikón)	ειδικών (eidikón)	ειδικών (eidikón)
accusative	ειδικό (eidikó)	ειδική (eidikí)	ειδικό (eidikó)		ειδικούς (eidikoús)	ειδικές (eidikés)	ειδικά (eidiká)
vocative	ειδικέ (eidiké)	ειδική (eidikí)	ειδικό (eidikó)		ειδικοί (eidikoí)	ειδικές (eidikés)	ειδικά (eidiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ειδικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ειδικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative ειδικότερος (eidikóteros) ειδικότερη (eidikóteri) ειδικότερο (eidikótero) ειδικότεροι (eidikóteroi) ειδικότερες (eidikóteres) ειδικότερα (eidikótera) genitive ειδικότερου (eidikóterou) ειδικότερης (eidikóteris) ειδικότερου (eidikóterou) ειδικότερων (eidikóteron) ειδικότερων (eidikóteron) ειδικότερων (eidikóteron) accusative ειδικότερο (eidikótero) ειδικότερη (eidikóteri) ειδικότερο (eidikótero) ειδικότερους (eidikóterous) ειδικότερες (eidikóteres) ειδικότερα (eidikótera) vocative ειδικότερε (eidikótere) ειδικότερη (eidikóteri) ειδικότερο (eidikótero) ειδικότεροι (eidikóteroi) ειδικότερες (eidikóteres) ειδικότερα (eidikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο ειδικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative ειδικότατος (eidikótatos) ειδικότατη (eidikótati) ειδικότατο (eidikótato) ειδικότατοι (eidikótatoi) ειδικότατες (eidikótates) ειδικότατα (eidikótata) genitive ειδικότατου (eidikótatou) ειδικότατης (eidikótatis) ειδικότατου (eidikótatou) ειδικότατων (eidikótaton) ειδικότατων (eidikótaton) ειδικότατων (eidikótaton) accusative ειδικότατο (eidikótato) ειδικότατη (eidikótati) ειδικότατο (eidikótato) ειδικότατους (eidikótatous) ειδικότατες (eidikótates) ειδικότατα (eidikótata) vocative ειδικότατε (eidikótate) ειδικότατη (eidikótati) ειδικότατο (eidikótato) ειδικότατοι (eidikótatoi) ειδικότατες (eidikótates) ειδικότατα (eidikótata)

Noun

ειδικός • (eidikós) m or f (plural ειδικοί)

1. specialist

Declension

Declension of ειδικός

	singular	plural
nominative	ειδικός (eidikós)	ειδικοί (eidikoí)
genitive	ειδικού (eidikoú)	ειδικών (eidikón)
accusative	ειδικό (eidikó)	ειδικούς (eidikoús)
vocative	ειδικέ (eidiké)	ειδικοί (eidikoí)