διάνυσμα

Greek

Etymology

Semantic loan from French vecteur. From Hellenistic Koine Greek διάνυσμα. Morphologically, from δι- (δια-) (“to go through”) +‎ άνυσμα (“vector, distance covered”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈðia.ni.zma/
• Hyphenation: δι‧ά‧νυ‧σμα

Noun

διάνυσμα • (diánysma) n (plural διανύσματα)

1. (mathematics, physics) vector

   Synonym: (less common) άνυσμα (ánysma)

Declension

Declension of διάνυσμα

	singular	plural
nominative	διάνυσμα (diánysma)	διανύσματα (dianýsmata)
genitive	διανύσματος (dianýsmatos)	διανυσμάτων (dianysmáton)
accusative	διάνυσμα (diánysma)	διανύσματα (dianýsmata)
vocative	διάνυσμα (diánysma)	διανύσματα (dianýsmata)

Coordinate terms

(compare with):

• ξενιστής m (xenistís, “host”)
• παράσιτο n (parásito, “parasite”)
• φορέας m (foréas, “biological vector”)

Derived terms

• ανυσματικός (anysmatikós, “vector”, adjective)
• διανυσματικός (dianysmatikós, “vector”, adjective)
• διανύω (dianýo, “to traverse”)

Further reading

• διάνυσμα on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el
• διάνυσμα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language