γένι

Greek

Etymology

From Byzantine Greek γένι (géni), γένιν (génin), from Koine Greek γένειον (géneion), from Ancient Greek γένειον (géneion), from or related to γένυς (génus).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈʝeɲi/
• Hyphenation: γέ‧νι

Noun

γένι • (géni) n (plural γένια)

1. beard (facial hair) (rarely used in singular, see plural)

Declension

Declension of γένι

	singular	plural
nominative	γένι (géni)	γένια (génia)
genitive	γενιού (genioú)	γενιών (genión)
accusative	γένι (géni)	γένια (génia)
vocative	γένι (géni)	γένια (génia)

Synonyms

• γενειάδα f (geneiáda)
• πώγων m (pógon)

Derived terms

• αξύριστα γένια n pl (axýrista génia, “unshaven beard, stubble”)

Related terms

• αγένειος m (agéneios, “beardless”)
• γενάκι n (genáki, “small beard”) (diminutive)
• γενειάδα f (geneiáda, “long beard”)
• σπανός m (spanós, “beardless, whiskerless”)