γενειάδα
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek γενειάς (geneiás, “beard; cheeks”) in the accusative singular case γενειᾰ́δᾰ (geneiáda).[1] Compare Mariupol Greek е́ня (jénja).
Pronunciation
[edit]Noun
[edit]γενειάδα • (geneiáda) f (plural γενειάδες)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | γενειάδα (geneiáda) | γενειάδες (geneiádes) |
| genitive | γενειάδας (geneiádas) | γενειάδων (geneiádon) |
| accusative | γενειάδα (geneiáda) | γενειάδες (geneiádes) |
| vocative | γενειάδα (geneiáda) | γενειάδες (geneiádes) |
References
[edit]- ^ γενειάδα, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language