ανώμαλος

See also: ἀνώμαλος

Greek

Alternative forms

• ανώμ. (anóm.) — abbreviation

Etymology

From the Ancient Greek ᾰ̓νώμᾰλος (anṓmalos).

Adjective

ανώμαλος • (anómalos) m (feminine ανώμαλη, neuter ανώμαλο)

1. abnormal

   Antonym: ομαλός (omalós)

   ανώμαλη κατάσταση ― anómali katástasi ― abnormal situation

   ανώμαλη προσγείωση ― anómali prosgeíosi ― hard landing

2. anomalous

   ανώμαλες συνθήκες ― anómales synthíkes ― anomalous situation

3. (grammar, linguistics) irregular

   ανώμαλο ρήμα ― anómalo ríma ― irregular verb

4. sexually perverted

   Synonym: διεστραμμένος (diestramménos)

5. (substantively) pervert

Declension

Declension of ανώμαλος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ανώμαλος •	ανώμαλη •	ανώμαλο •	ανώμαλοι •	ανώμαλες •	ανώμαλα •
genitive	ανώμαλου •	ανώμαλης •	ανώμαλου •	ανώμαλων •	ανώμαλων •	ανώμαλων •
accusative	ανώμαλο •	ανώμαλη •	ανώμαλο •	ανώμαλους •	ανώμαλες •	ανώμαλα •
vocative	ανώμαλε •	ανώμαλη •	ανώμαλο •	ανώμαλοι •	ανώμαλες •	ανώμαλα •
derivations	Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανώμαλος, etc.) Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανώμαλος, etc.)

Derived terms

• ανώμαλα (anómala, “abnormally”)
• ανωμαλία f (anomalía, “anomaly”)
• ανώμαλος δρόμος (anómalos drómos, “cross country running”)

Noun

ανώμαλος • (anómalos) m (plural ανώμαλοι, feminine ανώμαλη)

1. a pervert, a sexually perverted person

Declension

Declension of ανώμαλος

	singular	plural
nominative	ανώμαλος •	ανώμαλοι •
genitive	ανώμαλου •,  ανωμάλου •	ανώμαλων •,  ανωμάλων •
accusative	ανώμαλο •	ανώμαλους •,  ανωμάλους •
vocative	ανώμαλε •	ανώμαλοι •
Second forms are formal.

Derived terms

• ανώμαλη f (anómali)