ανώμαλος

See also: ἀνώμαλος

Greek

Alternative forms

• ανώμ. (anóm.) — abbreviation

Etymology

From the Ancient Greek ᾰ̓νώμᾰλος (anṓmalos).

Adjective

ανώμαλος • (anómalos) m (feminine ανώμαλη, neuter ανώμαλο)

1. abnormal

   Antonym: ομαλός (omalós)

   ανώμαλη κατάσταση ― anómali katástasi ― abnormal situation

   ανώμαλη προσγείωση ― anómali prosgeíosi ― hard landing

2. anomalous

   ανώμαλες συνθήκες ― anómales synthíkes ― anomalous situation

3. (grammar, linguistics) irregular

   ανώμαλο ρήμα ― anómalo ríma ― irregular verb

4. sexually perverted

   Synonym: διεστραμμένος (diestramménos)

5. (substantively) pervert

Declension

Declension of ανώμαλος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	ανώμαλος (anómalos)	ανώμαλη (anómali)	ανώμαλο (anómalo)		ανώμαλοι (anómaloi)	ανώμαλες (anómales)	ανώμαλα (anómala)
genitive	ανώμαλου (anómalou)	ανώμαλης (anómalis)	ανώμαλου (anómalou)		ανώμαλων (anómalon)	ανώμαλων (anómalon)	ανώμαλων (anómalon)
accusative	ανώμαλο (anómalo)	ανώμαλη (anómali)	ανώμαλο (anómalo)		ανώμαλους (anómalous)	ανώμαλες (anómales)	ανώμαλα (anómala)
vocative	ανώμαλε (anómale)	ανώμαλη (anómali)	ανώμαλο (anómalo)		ανώμαλοι (anómaloi)	ανώμαλες (anómales)	ανώμαλα (anómala)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανώμαλος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανώμαλος, etc.)

Derived terms

• ανώμαλα (anómala, “abnormally”)
• ανωμαλία f (anomalía, “anomaly”)
• ανώμαλος δρόμος (anómalos drómos, “cross country running”)

Noun

ανώμαλος • (anómalos) m (plural ανώμαλοι, feminine ανώμαλη)

1. a pervert, a sexually perverted person

Declension

	singular	plural
nominative	ανώμαλος (anómalos)	ανώμαλοι (anómaloi)
genitive	ανώμαλου (anómalou) ανωμάλου (anomálou)	ανώμαλων (anómalon) ανωμάλων (anomálon)
accusative	ανώμαλο (anómalo)	ανώμαλους (anómalous) ανωμάλους (anomálous)
vocative	ανώμαλε (anómale)	ανώμαλοι (anómaloi)

Second forms are formal. 

Derived terms

• ανώμαλη f (anómali)