ομαλός

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

Inherited from Ancient Greek ὁμαλός (homalós).

Adjective

[edit]

ομαλός (omalósm (feminine ομαλή, neuter ομαλό)

  1. (linguistics) regular
  2. smooth, even, regular
  3. normal, regular

Declension

[edit]
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ομαλός (omalós) ομαλή (omalí) ομαλό (omaló) ομαλοί (omaloí) ομαλές (omalés) ομαλά (omalá)
genitive ομαλού (omaloú) ομαλής (omalís) ομαλού (omaloú) ομαλών (omalón) ομαλών (omalón) ομαλών (omalón)
accusative ομαλό (omaló) ομαλή (omalí) ομαλό (omaló) ομαλούς (omaloús) ομαλές (omalés) ομαλά (omalá)
vocative ομαλέ (omalé) ομαλή (omalí) ομαλό (omaló) ομαλοί (omaloí) ομαλές (omalés) ομαλά (omalá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ομαλός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ομαλός, etc.)

Synonyms

[edit]

Antonyms

[edit]

Derived terms

[edit]