From Wiktionary, the free dictionary
From the Ancient Greek ἀνωμαλία (anōmalía).
- IPA(key): [anɔmaˈlia]
- Hyphenation: α‧νω‧μα‧λί‧α
ανωμαλία • (anomalía) f (plural ανωμαλίες)
- anomaly
- perversion
Declension of ανωμαλία
|
|
singular
|
plural
|
| nominative
|
ανωμαλία (anomalía)
|
ανωμαλίες (anomalíes)
|
| genitive
|
ανωμαλίας (anomalías)
|
ανωμαλιών (anomalión)
|
| accusative
|
ανωμαλία (anomalía)
|
ανωμαλίες (anomalíes)
|
| vocative
|
ανωμαλία (anomalía)
|
ανωμαλίες (anomalíes)
|
