ακίνδυνος

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀκῐ́νδῡνος (akíndūnos), from Ancient Greek ἀ- (a-, “un-”) + κίνδυνος (kíndunos, “danger”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈcin.ðinos/
• Hyphenation: α‧κίν‧δυ‧νος

Adjective

ακίνδυνος • (akíndynos) m (feminine ακίνδυνη, neuter ακίνδυνο)

1. safe, harmless, not dangerous

Declension

Declension of ακίνδυνος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	ακίνδυνος •	ακίνδυνη •	ακίνδυνο •	ακίνδυνοι •	ακίνδυνες •	ακίνδυνα •
genitive	ακίνδυνου •	ακίνδυνης •	ακίνδυνου •	ακίνδυνων •	ακίνδυνων •	ακίνδυνων •
accusative	ακίνδυνο •	ακίνδυνη •	ακίνδυνο •	ακίνδυνους •	ακίνδυνες •	ακίνδυνα •
vocative	ακίνδυνε •	ακίνδυνη •	ακίνδυνο •	ακίνδυνοι •	ακίνδυνες •	ακίνδυνα •

Synonyms

• άκακος (ákakos)
• αβλαβής (avlavís) (sense: harmless)

Antonyms

• επικίνδυνος (epikíndynos, “dangerous”)
• βλαβερός (vlaverós)
• επιζήμιος (epizímios)

Derived terms

• ακίνδυνα (akíndyna, “safely”, adverb)

Related terms

• see: κίνδυνος m (kíndynos, “danger”)

Further reading

• ακίνδυνος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary, Centre for the Greek language
• ακίνδυνος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language