βλαβερός

Ancient Greek

Etymology

From βλᾰ́β(η) (blắb(ē), “harm, damage”) +‎ -ερός (-erós).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /bla.be.rós/ → /βla.βeˈros/ → /vla.veˈros/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /bla.be.rós/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /bla.beˈros/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /βla.βeˈros/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /vla.veˈros/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /vla.veˈros/

Adjective

βλᾰβερός • (blăberós) m (feminine βλᾰβερᾱ́, neuter βλᾰβερόν); first/second declension

1. harmful, pernicious

   Antonym: ὠφέλῐμος (ōphélĭmos)

Inflection

First and second declension of βλᾰβερός; βλᾰβερᾱ́; βλᾰβερόν (Attic)

Number		Singular				Dual				Plural
Case/Gender		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter		Masculine	Feminine	Neuter
Nominative		βλᾰβερός blăberós	βλᾰβερᾱ́ blăberā́	βλᾰβερόν blăberón		βλᾰβερώ blăberṓ	βλᾰβερᾱ́ blăberā́	βλᾰβερώ blăberṓ		βλᾰβεροί blăberoí	βλᾰβεραί blăberaí	βλᾰβερᾰ́ blăberắ
Genitive		βλᾰβεροῦ blăberoû	βλᾰβερᾶς blăberâs	βλᾰβεροῦ blăberoû		βλᾰβεροῖν blăberoîn	βλᾰβεραῖν blăberaîn	βλᾰβεροῖν blăberoîn		βλᾰβερῶν blăberôn	βλᾰβερῶν blăberôn	βλᾰβερῶν blăberôn
Dative		βλᾰβερῷ blăberôi	βλᾰβερᾷ blăberâi	βλᾰβερῷ blăberôi		βλᾰβεροῖν blăberoîn	βλᾰβεραῖν blăberaîn	βλᾰβεροῖν blăberoîn		βλᾰβεροῖς blăberoîs	βλᾰβεραῖς blăberaîs	βλᾰβεροῖς blăberoîs
Accusative		βλᾰβερόν blăberón	βλᾰβερᾱ́ν blăberā́n	βλᾰβερόν blăberón		βλᾰβερώ blăberṓ	βλᾰβερᾱ́ blăberā́	βλᾰβερώ blăberṓ		βλᾰβερούς blăberoús	βλᾰβερᾱ́ς blăberā́s	βλᾰβερᾰ́ blăberắ
Vocative		βλᾰβερέ blăberé	βλᾰβερᾱ́ blăberā́	βλᾰβερόν blăberón		βλᾰβερώ blăberṓ	βλᾰβερᾱ́ blăberā́	βλᾰβερώ blăberṓ		βλᾰβεροί blăberoí	βλᾰβεραί blăberaí	βλᾰβερᾰ́ blăberắ
Derived forms		Adverb				Comparative				Superlative
		βλᾰβερῶς blăberôs				βλᾰβερώτερος blăberṓteros				βλᾰβερώτᾰτος blăberṓtătos
Notes:		This table gives Attic inflectional endings. For declension in other dialects, see Appendix:Ancient Greek dialectal declension.

Derived terms

• βλᾰβεραυγής (blăberaugḗs)
• βλᾰβερόμμᾰτος (blăberómmătos)

Descendants

• > Greek: βλαβερός (vlaverós) (inherited)
• → Translingual: Blaberus

Further reading

• “βλαβερός”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• βλαβερός in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• βλαβερός in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek βλαβερός (blaberós), from βλάβη (blábē).

Pronunciation

• IPA^(key): /vla.veˈɾos/
• Hyphenation: βλα‧βε‧ρός

Adjective

βλαβερός • (vlaverós) m (feminine βλαβερή, neuter βλαβερό)

1. harmful, damaging, deleterious

Declension

Declension of βλαβερός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	βλαβερός (vlaverós)	βλαβερή (vlaverí)	βλαβερό (vlaveró)		βλαβεροί (vlaveroí)	βλαβερές (vlaverés)	βλαβερά (vlaverá)
genitive	βλαβερού (vlaveroú)	βλαβερής (vlaverís)	βλαβερού (vlaveroú)		βλαβερών (vlaverón)	βλαβερών (vlaverón)	βλαβερών (vlaverón)
accusative	βλαβερό (vlaveró)	βλαβερή (vlaverí)	βλαβερό (vlaveró)		βλαβερούς (vlaveroús)	βλαβερές (vlaverés)	βλαβερά (vlaverá)
vocative	βλαβερέ (vlaveré)	βλαβερή (vlaverí)	βλαβερό (vlaveró)		βλαβεροί (vlaveroí)	βλαβερές (vlaverés)	βλαβερά (vlaverá)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο βλαβερός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο βλαβερός, etc.)

Related terms

• βλαβερότητα f (vlaverótita)

• and see: βλάβη f (vlávi, “harm”)