αθετώ
See also: ἀθετῶ
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἀθετῶ (athetô), contracted form of ἀθετέω (athetéō), from adjective ἄθετος (áthetos), from ἀ- (a-) privative + θετός (thetós, “placed”). (See the mediaeval θέτω (thétō) and the ancient τίθημι (títhēmi, “put”).) [1]
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]αθετώ • (athetó) (past αθέτησα, passive αθετούμαι, p‑past αθετήθηκα, ppp αθετημένος)
Conjugation
[edit]αθετώ, αθετούμαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | αθετώ | αθετήσω | αθετούμαι | αθετηθώ |
| 2 sg | αθετείς | αθετήσεις | αθετείσαι | αθετηθείς |
| 3 sg | αθετεί | αθετήσει | αθετείται | αθετηθεί |
| 1 pl | αθετούμε | αθετήσουμε, [-ομε] | αθετούμαστε | αθετηθούμε |
| 2 pl | αθετείτε | αθετήσετε | αθετείστε | αθετηθείτε |
| 3 pl | αθετούν(ε) | αθετήσουν(ε) | αθετούνται | αθετηθούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | αθετούσα | αθέτησα | [αθετούμουν(α)] | αθετήθηκα |
| 2 sg | αθετούσες | αθέτησες | [αθετούσουν(α)] | αθετήθηκες |
| 3 sg | αθετούσε | αθέτησε | αθετούνταν, {αθετείτο} | αθετήθηκε |
| 1 pl | αθετούσαμε | αθετήσαμε | αθετούμασταν, (‑ούμαστε) | αθετηθήκαμε |
| 2 pl | αθετούσατε | αθετήσατε | [αθετούσασταν, (‑ούσαστε)] | αθετηθήκατε |
| 3 pl | αθετούσαν(ε) | αθέτησαν, αθετήσαν(ε) | αθετούνταν, {αθετούντο} | αθετήθηκαν, αθετηθήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα αθετώ ➤ | θα αθετήσω ➤ | θα αθετούμαι ➤ | θα αθετηθώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αθετείς, … | θα αθετήσεις, … | θα αθετείσαι, … | θα αθετηθείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αθετήσει έχω, έχεις, … αθετημένο, ‑η, ‑ο ➤ |
έχω, έχεις, … αθετηθεί είμαι, είσαι, … αθετημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αθετήσει είχα, είχες, … αθετημένο, ‑η, ‑ο |
είχα, είχες, … αθετηθεί ήμουν, ήσουν, … αθετημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αθετήσει θα έχω, θα έχεις, … αθετημένο, ‑η, ‑ο |
θα έχω, θα έχεις, … αθετηθεί θα είμαι, θα είσαι, … αθετημένος , ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | — | αθέτησε | — | αθετήσου |
| 2 pl | αθετείτε | αθετήστε | αθετείστε | αθετηθείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αθετώντας ➤ | αθετούμενος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αθετήσει ➤ | αθετημένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | αθετήσει | αθετηθεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
• (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- αθέτηση f (athétisi, “breach”)
References
[edit]- ^ αθετώ - Babiniotis, Georgios (2010) Ετυμολογικό λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας Etymologikó lexikó tis néas ellinikís glóssas [Etymological Dictionary of Modern Greek language] (in Greek), Athens: Lexicology Centre