αθετώ

See also: ἀθετῶ

Greek

Etymology

Learnedly, from Hellenistic Koine Greek ἀθετῶ (athetô), contracted form of ἀθετέω (athetéō), from adjective ἄθετος (áthetos), from ἀ- (a-) privative + θετός (thetós, “placed”). (See the mediaeval θέτω (thétō) and the ancient τίθημι (títhēmi, “put”).)

Pronunciation

• IPA^(key): /a.θeˈto/
• Hyphenation: α‧θε‧τώ

Verb

αθετώ • (athetó) (past αθέτησα, passive αθετούμαι, p‑past αθετήθηκα, ppp αθετημένος)

1. to break your word, break trust
2. to violate
3. to renege, go back on

Conjugation

αθετώ, αθετούμαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αθετώ	αθετήσω	αθετούμαι	αθετηθώ
2 sg	αθετείς	αθετήσεις	αθετείσαι	αθετηθείς
3 sg	αθετεί	αθετήσει	αθετείται	αθετηθεί
1 pl	αθετούμε	αθετήσουμε, [-ομε]	αθετούμαστε	αθετηθούμε
2 pl	αθετείτε	αθετήσετε	αθετείστε	αθετηθείτε
3 pl	αθετούν(ε)	αθετήσουν(ε)	αθετούνται	αθετηθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αθετούσα	αθέτησα	[αθετούμουν(α)]	αθετήθηκα
2 sg	αθετούσες	αθέτησες	[αθετούσουν(α)]	αθετήθηκες
3 sg	αθετούσε	αθέτησε	αθετούνταν, {αθετείτο}	αθετήθηκε
1 pl	αθετούσαμε	αθετήσαμε	αθετούμασταν, (‑ούμαστε)	αθετηθήκαμε
2 pl	αθετούσατε	αθετήσατε	[αθετούσασταν, (‑ούσαστε)]	αθετηθήκατε
3 pl	αθετούσαν(ε)	αθέτησαν, αθετήσαν(ε)	αθετούνταν, {αθετούντο}	αθετήθηκαν, αθετηθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αθετώ ➤	θα αθετήσω ➤	θα αθετούμαι ➤	θα αθετηθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αθετείς, …	θα αθετήσεις, …	θα αθετείσαι, …	θα αθετηθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αθετήσει   έχω, έχεις, … αθετημένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αθετηθεί   είμαι, είσαι, … αθετημένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αθετήσει   είχα, είχες, … αθετημένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αθετηθεί   ήμουν, ήσουν, … αθετημένος , ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αθετήσει   θα έχω, θα έχεις, … αθετημένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αθετηθεί   θα είμαι, θα είσαι, … αθετημένος , ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	—	αθέτησε	—	αθετήσου
2 pl	αθετείτε	αθετήστε	αθετείστε	αθετηθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αθετώντας ➤		αθετούμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας αθετήσει ➤		αθετημένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αθετήσει		αθετηθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αθέτηση f (athétisi, “breach”)