έκπληκτος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Koine Greek ἔκπληκτος (ékplēktos).[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]έκπληκτος • (ékpliktos) m (feminine έκπληκτη, neuter έκπληκτο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | έκπληκτος (ékpliktos) | έκπληκτη (ékplikti) | έκπληκτο (ékplikto) | έκπληκτοι (ékpliktoi) | έκπληκτες (ékpliktes) | έκπληκτα (ékplikta) | |
| genitive | έκπληκτου (ékpliktou) | έκπληκτης (ékpliktis) | έκπληκτου (ékpliktou) | έκπληκτων (ékplikton) | έκπληκτων (ékplikton) | έκπληκτων (ékplikton) | |
| accusative | έκπληκτο (ékplikto) | έκπληκτη (ékplikti) | έκπληκτο (ékplikto) | έκπληκτους (ékpliktous) | έκπληκτες (ékpliktes) | έκπληκτα (ékplikta) | |
| vocative | έκπληκτε (ékplikte) | έκπληκτη (ékplikti) | έκπληκτο (ékplikto) | έκπληκτοι (ékpliktoi) | έκπληκτες (ékpliktes) | έκπληκτα (ékplikta) | |
Related terms
[edit]- εκπληκτικός (ekpliktikós)
- έκπληξη f (ékplixi)
- εκπλήσσω (ekplísso)
References
[edit]- ^ έκπληκτος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language