Κωνσταντινούπολη

Greek

Etymology

Inherited from Koine Greek Κωνσταντινούπολις (Kōnstantinoúpolis) with suffix -ις (-is) > -η (-i), equivalent to Κωνσταντίνου (Konstantínou, “Constantine's”) +‎ πόλη (póli, “city”).

Pronunciation

• IPA^(key): /kon.stan.diˈnu.po.li/

• Audio:

  (file)

• Hyphenation: Κων‧στα‧ντι‧νού‧πο‧λη

Proper noun

Κωνσταντινούπολη • (Konstantinoúpoli) f

1. Istanbul, Constantinople (the largest city and province of Turkey; former capital of the Byzantine Empire)

Usage notes

Unlike in nearly all other languages, Greek speakers still usually call the city Κωνσταντινούπολη (Konstantinoúpoli), or colloquially η Πόλη (i Póli). Ιστάμπουλ (Istámpoul) is much less common.

Declension

Declension of Κωνσταντινούπολη

	singular
nominative	Κωνσταντινούπολη (Konstantinoúpoli)
genitive	Κωνσταντινούπολης (Konstantinoúpolis)
accusative	Κωνσταντινούπολη (Konstantinoúpoli)
vocative	Κωνσταντινούπολη (Konstantinoúpoli)

Older or formal genitive singular: Κωνσταντινουπόλεως (Konstantinoupóleos)

Synonyms

• Πόλη f (Póli, “the City”)

Related terms

• Κωνσταντινουπολίτης m (Konstantinoupolítis, “Constantinopolitan”)
• Κωνσταντινουπολίτισσα f (Konstantinoupolítissa, “Constantinopolitan”)
• κωνσταντινουπολίτικος (konstantinoupolítikos, “Constantinopolitan”)
• πολίτικος (polítikos, “Constantinopolitan”)

• and see: Πόλη f (Póli, “the City”)

Further reading

• Κωνσταντινούπολη - Babiniotis, Georgios (2002) Λεξικό της νέας ελληνικής γλώσσας: […] [Dictionary of Modern Greek (language)] (in Greek), 2nd edition, Athens: Kentro Lexikologias [Lexicology Centre], 1st edition 1998, →ISBN.
• Κωνσταντινούπολη on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el