Jump to content

wyrżnąć

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

From wy- +‎ rżnąć.

Pronunciation

[edit]
 
  • IPA(key): /ˈvɘ.rʐnɔɲt͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -ɘrʐnɔɲt͡ɕ
  • Syllabification: wy‧rżnąć

Verb

[edit]

wyrżnąć pf (imperfective wyrzynać)

  1. (transitive) to cut out, to excise (to remove by cutting)
    Synonyms: wyciąć, wykroić
  2. (transitive) to indent, to notch (to cut a notch in)
    Synonym: naciąć
  3. (transitive, colloquial) to slay (to kill, murder)
    Synonyms: powyrzynać, wybić
  4. (reflexive with się, of teeth) to cut
  5. (reflexive with się, colloquial) to slay each other

Verb

[edit]

wyrżnąć pf

  1. (transitive, colloquial or dialectal, Przemyśl) to hit [with dative] (to administer a blow to)
    Synonym: uderzyć
  2. (transitive, colloquial) to bump against, hit (to come into contact with forcefully and suddenly) [with w (+ accusative) ‘against something’]
    Synonym: uderzyć
  3. (reflexive with się, colloquial) to spill (to fall over)
    Synonym: zaliczyć glebę

Conjugation

[edit]
Conjugation of wyrżnąć pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive wyrżnąć
future tense 1st wyrżnę wyrżniemy
2nd wyrżniesz wyrżniecie
3rd wyrżnie wyrżną
impersonal wyrżnie się
past tense 1st wyrżnąłem,
-(e)m wyrżnął
wyrżnęłam,
-(e)m wyrżnęła
wyrżnęłom,
-(e)m wyrżnęło
wyrżnęliśmy,
-(e)śmy wyrżnęli
wyrżnęłyśmy,
-(e)śmy wyrżnęły
2nd wyrżnąłeś,
-(e)ś wyrżnął
wyrżnęłaś,
-(e)ś wyrżnęła
wyrżnęłoś,
-(e)ś wyrżnęło
wyrżnęliście,
-(e)ście wyrżnęli
wyrżnęłyście,
-(e)ście wyrżnęły
3rd wyrżnął wyrżnęła wyrżnęło wyrżnęli wyrżnęły
impersonal wyrżnięto
conditional 1st wyrżnąłbym,
bym wyrżnął
wyrżnęłabym,
bym wyrżnęła
wyrżnęłobym,
bym wyrżnęło
wyrżnęlibyśmy,
byśmy wyrżnęli
wyrżnęłybyśmy,
byśmy wyrżnęły
2nd wyrżnąłbyś,
byś wyrżnął
wyrżnęłabyś,
byś wyrżnęła
wyrżnęłobyś,
byś wyrżnęło
wyrżnęlibyście,
byście wyrżnęli
wyrżnęłybyście,
byście wyrżnęły
3rd wyrżnąłby,
by wyrżnął
wyrżnęłaby,
by wyrżnęła
wyrżnęłoby,
by wyrżnęło
wyrżnęliby,
by wyrżnęli
wyrżnęłyby,
by wyrżnęły
impersonal wyrżnięto by
imperative 1st niech wyrżnę wyrżnijmy
2nd wyrżnij wyrżnijcie
3rd niech wyrżnie niech wyrżną
passive adjectival participle wyrżnięty wyrżnięta wyrżnięte wyrżnięci wyrżnięte
anterior adverbial participle wyrżnąwszy
verbal noun wyrżnięcie
[edit]
adjective
nouns
verbs

Further reading

[edit]
  • wyrżnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • wyrżnąć in Polish dictionaries at PWN
  • Aleksander Saloni (1899) “wyrżnąć”, in “Lud wiejski w okolicy Przeworska”, in M. Arct, E. Lubowski, editors, Wisła : miesięcznik gieograficzno-etnograficzny (in Polish), volume 13, Warsaw: Artur Gruszecki, page 247)