Jump to content

vaxa

From Wiktionary, the free dictionary
See also: växa and ваха

Galician

[edit]

Alternative forms

[edit]

Etymology

[edit]

Apparently from Latin *vagina, from vagīna. Doublet of vaíña. Compare also Portuguese vagem.

Pronunciation

[edit]

Noun

[edit]

vaxa f (plural vaxas)

  1. pod (a seed case for legumes)
    Synonyms: cornello, vaíña
[edit]

References

[edit]

Icelandic

[edit]

Pronunciation

[edit]

Etymology 1

[edit]

From Old Norse vaxa, from Proto-Germanic *wahsijaną, from Proto-Indo-European *h₂weg-.

Verb

[edit]

vaxa (strong verb, third-person singular past indicative óx, third-person plural past indicative uxu, supine vaxið)

  1. to grow
Derived terms
[edit]

Etymology 2

[edit]

From the noun vax (wax).

Verb

[edit]

vaxa (weak verb, third-person singular past indicative vaxaði, supine vaxað)

  1. to wax (apply wax to)
Conjugation
[edit]
vaxa – active voice (germynd)
infinitive nafnháttur vaxa
supine sagnbót vaxað
present participle
vaxandi
indicative
subjunctive
present
past
present
past
singular ég vaxa vaxaði vaxi vaxaði
þú vaxar vaxaðir vaxir vaxaðir
hann, hún, það vaxar vaxaði vaxi vaxaði
plural við vöxum vöxuðum vöxum vöxuðum
þið vaxið vöxuðuð vaxið vöxuðuð
þeir, þær, þau vaxa vöxuðu vaxi vöxuðu
imperative boðháttur
singular þú vaxa (þú), vaxaðu
plural þið vaxið (þið), vaxiði1
1 Spoken form, usually not written; in writing, the unappended plural form (optionally followed by the full pronoun) is preferred.
vaxaður — past participle (lýsingarháttur þátíðar)
strong declension
(sterk beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
vaxaður vöxuð vaxað vaxaðir vaxaðar vöxuð
accusative
(þolfall)
vaxaðan vaxaða vaxað vaxaða vaxaðar vöxuð
dative
(þágufall)
vöxuðum vaxaðri vöxuðu vöxuðum vöxuðum vöxuðum
genitive
(eignarfall)
vaxaðs vaxaðrar vaxaðs vaxaðra vaxaðra vaxaðra
weak declension
(veik beyging)
singular (eintala) plural (fleirtala)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
masculine
(karlkyn)
feminine
(kvenkyn)
neuter
(hvorugkyn)
nominative
(nefnifall)
vaxaði vaxaða vaxaða vöxuðu vöxuðu vöxuðu
accusative
(þolfall)
vaxaða vöxuðu vaxaða vöxuðu vöxuðu vöxuðu
dative
(þágufall)
vaxaða vöxuðu vaxaða vöxuðu vöxuðu vöxuðu
genitive
(eignarfall)
vaxaða vöxuðu vaxaða vöxuðu vöxuðu vöxuðu

Old Norse

[edit]

Etymology

[edit]

From Proto-Germanic *wahsijaną, from Proto-Indo-European *h₂weg- (to increase, enlarge).

Verb

[edit]

vaxa (singular past indicative óx, plural past indicative óxu, past participle vaxinn)

  1. to grow, increase

Conjugation

[edit]
Conjugation of vaxa — active (strong class 6)
infinitive vaxa
present participle vaxandi
past participle vaxinn
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular vex óx vaxa ǿxa
2nd person singular vex óxt vaxir ǿxir
3rd person singular vex óx vaxi ǿxi
1st person plural vǫxum óxum vaxim ǿxim
2nd person plural vaxið óxuð vaxið ǿxið
3rd person plural vaxa óxu vaxi ǿxi
imperative present
2nd person singular vax
1st person plural vǫxum
2nd person plural vaxið
Conjugation of vaxa — mediopassive (strong class 6)
infinitive vaxask
present participle vaxandisk
past participle vaxizk
indicative subjunctive
present past present past
1st person singular vǫxumk óxumk vǫxumk ǿxumk
2nd person singular vexk óxk vaxisk ǿxisk
3rd person singular vexk óxk vaxisk ǿxisk
1st person plural vǫxumsk óxumsk vaximsk ǿximsk
2nd person plural vaxizk óxuzk vaxizk ǿxizk
3rd person plural vaxask óxusk vaxisk ǿxisk
imperative present
2nd person singular vaxk
1st person plural vǫxumsk
2nd person plural vaxizk
[edit]

Descendants

[edit]
  • Icelandic: vaxa
  • Faroese: vaksa, veksa
  • Norwegian Nynorsk: veksa, vekse
  • Old Swedish: vaxa, væxa
  • Old Danish: waxæ
  • Gutnish: vaksa

Further reading

[edit]
  • Zoëga, Geir T. (1910) “vaxa”, in A Concise Dictionary of Old Icelandic, Oxford: Clarendon Press; also available at the Internet Archive

Swedish

[edit]

Verb

[edit]

vaxa (present vaxar, preterite vaxade, supine vaxat, imperative vaxa)

  1. to wax, to apply wax to something, usually to make the surface shiny
  2. to wax, to remove hair by applying wax

Conjugation

[edit]
Conjugation of vaxa (weak)
active passive
infinitive vaxa vaxas
supine vaxat vaxats
imperative vaxa
imper. plural1 vaxen
present past present past
indicative vaxar vaxade vaxas vaxades
ind. plural1 vaxa vaxade vaxas vaxades
subjunctive2 vaxe vaxade vaxes vaxades
present participle vaxande
past participle vaxad

1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs.

[edit]

References

[edit]