uitwassen

Dutch

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈœy̯tˌʋɑ.sə(n)/

• Audio:

  (file)

Etymology 1

From Middle Dutch utewasschen. By surface analysis, uit (“out”) +‎ wassen (“to wash”).

Verb

uitwassen

1. (transitive) to remove by washing

Conjugation

Conjugation of uitwassen (weak with strong past participle, separable)
infinitive	uitwassen
past singular	waste uit
past participle	uitgewassen
infinitive	uitwassen
gerund	uitwassen n
	main clause		subordinate clause
	present tense	past tense	present tense	past tense
1st person singular	was uit	waste uit	uitwas	uitwaste
2nd person sing. (jij)	wast uit, was uit2	waste uit	uitwast	uitwaste
2nd person sing. (u)	wast uit	waste uit	uitwast	uitwaste
2nd person sing. (gij)	wast uit	waste uit	uitwast	uitwaste
3rd person singular	wast uit	waste uit	uitwast	uitwaste
plural	wassen uit	wasten uit	uitwassen	uitwasten
subjunctive sing.1	wasse uit	waste uit	uitwasse	uitwaste
subjunctive plur.1	wassen uit	wasten uit	uitwassen	uitwasten
imperative sing.	was uit
imperative plur.1	wast uit
participles	uitwassend	uitgewassen
1) Archaic. 2) In case of inversion.

Derived terms

• uitwasbaar

Etymology 2

From Middle Dutch utewassen. By surface analysis, uit (“out”) +‎ wassen (“to grow”). Compare German auswachsen.

Verb

uitwassen

1. (intransitive, archaic) to grow out

   Synonym: uitgroeien

Conjugation

This verb needs an inflection-table template.

Derived terms

• uitwas
• uitwassing