rozmówczyni

Polish

Etymology

From rozmówca +‎ -yni. First attested in 1900.

Pronunciation

• IPA^(key): /rɔz.mufˈt͡ʂɘ.ɲi/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘɲi
• Syllabification: roz‧mów‧czy‧ni

Noun

rozmówczyni f (male equivalent rozmówca)

1. female equivalent of rozmówca (“conversationalist, conversation partner, interlocutor; talker”)

Declension

Declension of rozmówczyni

	singular	plural
nominative	rozmówczyni	rozmówczynie
genitive	rozmówczyni	rozmówczyń
dative	rozmówczyni	rozmówczyniom
accusative	rozmówczynię	rozmówczynie
instrumental	rozmówczynią	rozmówczyniami
locative	rozmówczyni	rozmówczyniach
vocative	rozmówczyni	rozmówczynie

Related terms

adjectives

• rozmowny
• rozmowowy
• rozmówczy
• rozmówkowy
• rozmówniczy

 

adverb

• rozmownie

 

nouns

• rozmawiacz
• rozmowa
• rozmowisko
• rozmowność
• rozmóweczka
• rozmówiny
• rozmówka
• rozmówki
• rozmównica
• rozmównik

 

verbs

• mówić impf
• rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf

 

Further reading

• rozmówczyni in Polish dictionaries at PWN
• rozmówczyni in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego