rozmówczy
Jump to navigation
Jump to search
See also: rozmowczy
Polish
[edit]Alternative forms
[edit]Etymology
[edit]From rozmówca + -y. First attested in 1841.[1]
Pronunciation
[edit]Adjective
[edit]rozmówczy (not comparable, no derived adverb)
- (obsolete) conversationalist, conversation partner, interlocutor; talker
- Synonym: rozmówniczy
Declension
[edit]Declension of rozmówczy (hard)
singular | plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
masculine animate | masculine inanimate | feminine | neuter | virile (= masculine personal) | non-virile | |
nominative | rozmówczy | rozmówcza | rozmówcze | rozmówczy | rozmówcze | |
genitive | rozmówczego | rozmówczej | rozmówczego | rozmówczych | ||
dative | rozmówczemu | rozmówczej | rozmówczemu | rozmówczym | ||
accusative | rozmówczego | rozmówczy | rozmówczą | rozmówcze | rozmówczych | rozmówcze |
instrumental | rozmówczym | rozmówczą | rozmówczym | rozmówczymi | ||
locative | rozmówczym | rozmówczej | rozmówczym | rozmówczych |
Related terms
[edit]adjectives
adverb
nouns
verbs
- mówić impf
- rozmówić pf, porozmawiać pf, rozmawiać impf
References
[edit]Further reading
[edit]- rozmówczy in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego