okrzyczeć

Polish

Etymology

From o- +‎ krzyczeć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈkʂɘ.t͡ʂɛt͡ɕ/

• Audio:

  (file)

• Rhymes: -ɘt͡ʂɛt͡ɕ
• Syllabification: o‧krzy‧czeć

Verb

okrzyczeć pf (imperfective okrzykiwać)

1. (transitive) to acclaim, to hail, to proclaim

   Synonyms: okrzyknąć, ogłosić, obwołać

2. (transitive) to scold, to rebuke, to chew out

   Synonyms: skrzyczeć, zbesztać, zganić, złajać, skarcić, upomnieć, napomnieć

Conjugation

Conjugation of okrzyczeć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		okrzyczeć
future tense	1st	okrzyczę			okrzyczymy
	2nd	okrzyczysz			okrzyczycie
	3rd	okrzyczy			okrzyczą
	impersonal	okrzyczy się
past tense	1st	okrzyczałem, -(e)m okrzyczał	okrzyczałam, -(e)m okrzyczała	okrzyczałom, -(e)m okrzyczało	okrzyczeliśmy, -(e)śmy okrzyczeli	okrzyczałyśmy, -(e)śmy okrzyczały
	2nd	okrzyczałeś, -(e)ś okrzyczał	okrzyczałaś, -(e)ś okrzyczała	okrzyczałoś, -(e)ś okrzyczało	okrzyczeliście, -(e)ście okrzyczeli	okrzyczałyście, -(e)ście okrzyczały
	3rd	okrzyczał	okrzyczała	okrzyczało	okrzyczeli	okrzyczały
	impersonal	okrzyczano
conditional	1st	okrzyczałbym, bym okrzyczał	okrzyczałabym, bym okrzyczała	okrzyczałobym, bym okrzyczało	okrzyczelibyśmy, byśmy okrzyczeli	okrzyczałybyśmy, byśmy okrzyczały
	2nd	okrzyczałbyś, byś okrzyczał	okrzyczałabyś, byś okrzyczała	okrzyczałobyś, byś okrzyczało	okrzyczelibyście, byście okrzyczeli	okrzyczałybyście, byście okrzyczały
	3rd	okrzyczałby, by okrzyczał	okrzyczałaby, by okrzyczała	okrzyczałoby, by okrzyczało	okrzyczeliby, by okrzyczeli	okrzyczałyby, by okrzyczały
	impersonal	okrzyczano by
imperative	1st	niech okrzyczę			okrzyczmy
	2nd	okrzycz			okrzyczcie
	3rd	niech okrzyczy			niech okrzyczą
passive adjectival participle		okrzyczany	okrzyczana	okrzyczane	okrzyczani	okrzyczane
anterior adverbial participle		okrzyczawszy
verbal noun		okrzyczenie

Further reading

• okrzyczeć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• okrzyczeć in Polish dictionaries at PWN