Jump to content

zganić

From Wiktionary, the free dictionary

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From z- +‎ ganić.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ˈzɡa.ɲit͡ɕ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -aɲit͡ɕ
  • Syllabification: zga‧nić

Verb

[edit]

zganić pf (imperfective ganić)

  1. (transitive) to reprimand, to reprove
    Synonyms: zbesztać, skarcić, złajać, zrugać, zestrofować, upomnieć, napomnieć
  2. (reflexive with się) to reprimand oneself, to reprove oneself
  3. (reflexive with się) to reprimand each other, to reprove each other

Conjugation

[edit]
Conjugation of zganić pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive zganić
future tense 1st zganię zganimy
2nd zganisz zganicie
3rd zgani zganią
impersonal zgani się
past tense 1st zganiłem,
-(e)m zganił
zganiłam,
-(e)m zganiła
zganiłom,
-(e)m zganiło
zganiliśmy,
-(e)śmy zganili
zganiłyśmy,
-(e)śmy zganiły
2nd zganiłeś,
-(e)ś zganił
zganiłaś,
-(e)ś zganiła
zganiłoś,
-(e)ś zganiło
zganiliście,
-(e)ście zganili
zganiłyście,
-(e)ście zganiły
3rd zganił zganiła zganiło zganili zganiły
impersonal zganiono
conditional 1st zganiłbym,
bym zganił
zganiłabym,
bym zganiła
zganiłobym,
bym zganiło
zganilibyśmy,
byśmy zganili
zganiłybyśmy,
byśmy zganiły
2nd zganiłbyś,
byś zganił
zganiłabyś,
byś zganiła
zganiłobyś,
byś zganiło
zganilibyście,
byście zganili
zganiłybyście,
byście zganiły
3rd zganiłby,
by zganił
zganiłaby,
by zganiła
zganiłoby,
by zganiło
zganiliby,
by zganili
zganiłyby,
by zganiły
impersonal zganiono by
imperative 1st niech zganię zgańmy
2nd zgań zgańcie
3rd niech zgani niech zganią
passive adjectival participle zganiony zganiona zganione zganieni zganione
anterior adverbial participle zganiwszy
verbal noun zganienie

Further reading

[edit]
  • zganić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • zganić in Polish dictionaries at PWN