oklepać

Polish

Etymology

From o- +‎ klepać.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈklɛ.pat͡ɕ/
• Rhymes: -ɛpat͡ɕ
• Syllabification: o‧kle‧pać

Verb

oklepać pf (imperfective oklepywać)

1. (transitive, reflexive) to pat the surface of, to slap the surface of
2. (reflexive with się, colloquial) to become clichéd, to become hackneyed, to wear thin

   Synonyms: obrzydnąć, spospolicieć, spowszednieć, znudzić się

Conjugation

Conjugation of oklepać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		oklepać
future tense	1st	oklepię			oklepiemy
	2nd	oklepiesz			oklepiecie
	3rd	oklepie			oklepią
	impersonal	oklepie się
past tense	1st	oklepałem, -(e)m oklepał	oklepałam, -(e)m oklepała	oklepałom, -(e)m oklepało	oklepaliśmy, -(e)śmy oklepali	oklepałyśmy, -(e)śmy oklepały
	2nd	oklepałeś, -(e)ś oklepał	oklepałaś, -(e)ś oklepała	oklepałoś, -(e)ś oklepało	oklepaliście, -(e)ście oklepali	oklepałyście, -(e)ście oklepały
	3rd	oklepał	oklepała	oklepało	oklepali	oklepały
	impersonal	oklepano
conditional	1st	oklepałbym, bym oklepał	oklepałabym, bym oklepała	oklepałobym, bym oklepało	oklepalibyśmy, byśmy oklepali	oklepałybyśmy, byśmy oklepały
	2nd	oklepałbyś, byś oklepał	oklepałabyś, byś oklepała	oklepałobyś, byś oklepało	oklepalibyście, byście oklepali	oklepałybyście, byście oklepały
	3rd	oklepałby, by oklepał	oklepałaby, by oklepała	oklepałoby, by oklepało	oklepaliby, by oklepali	oklepałyby, by oklepały
	impersonal	oklepano by
imperative	1st	niech oklepię			oklepmy
	2nd	oklep			oklepcie
	3rd	niech oklepie			niech oklepią
passive adjectival participle		oklepany	oklepana	oklepane	oklepani	oklepane
anterior adverbial participle		oklepawszy
verbal noun		oklepanie

Further reading

• oklepać in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• oklepać in Polish dictionaries at PWN