obrzydnąć

Polish

Etymology

From o- +‎ brzydnąć.

Pronunciation

• IPA^(key): /ɔˈbʐɘd.nɔɲt͡ɕ/
• Rhymes: -ɘdnɔɲt͡ɕ
• Syllabification: o‧brzyd‧nąć

Verb

obrzydnąć pf

1. (intransitive) to become boring, to become tiresome, to wear thin

Conjugation

Conjugation of obrzydnąć pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obrzydnąć
future tense	1st	obrzydnę			obrzydniemy
	2nd	obrzydniesz			obrzydniecie
	3rd	obrzydnie			obrzydną
	impersonal	obrzydnie się
past tense	1st	obrzydłem, -(e)m obrzydł	obrzydłam, -(e)m obrzydła	obrzydłom, -(e)m obrzydło	obrzydliśmy, -(e)śmy obrzydli	obrzydłyśmy, -(e)śmy obrzydły
	2nd	obrzydłeś, -(e)ś obrzydł	obrzydłaś, -(e)ś obrzydła	obrzydłoś, -(e)ś obrzydło	obrzydliście, -(e)ście obrzydli	obrzydłyście, -(e)ście obrzydły
	3rd	obrzydł	obrzydła	obrzydło	obrzydli	obrzydły
	impersonal	obrzydnięto
conditional	1st	obrzydłbym, bym obrzydł	obrzydłabym, bym obrzydła	obrzydłobym, bym obrzydło	obrzydlibyśmy, byśmy obrzydli	obrzydłybyśmy, byśmy obrzydły
	2nd	obrzydłbyś, byś obrzydł	obrzydłabyś, byś obrzydła	obrzydłobyś, byś obrzydło	obrzydlibyście, byście obrzydli	obrzydłybyście, byście obrzydły
	3rd	obrzydłby, by obrzydł	obrzydłaby, by obrzydła	obrzydłoby, by obrzydło	obrzydliby, by obrzydli	obrzydłyby, by obrzydły
	impersonal	obrzydnięto by
imperative	1st	niech obrzydnę			obrzydnijmy
	2nd	obrzydnij			obrzydnijcie
	3rd	niech obrzydnie			niech obrzydną
anterior adverbial participle		obrzydłszy
verbal noun		obrzydnięcie

Further reading

• obrzydnąć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• obrzydnąć in Polish dictionaries at PWN