oklepany

From Wiktionary, the free dictionary
Jump to navigation Jump to search

Polish

[edit]

Etymology

[edit]

From oklepać +‎ -any.

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /ɔ.klɛˈpa.nɘ/
  • Audio:(file)
  • Rhymes: -anɘ
  • Syllabification: o‧kle‧pa‧ny

Adjective

[edit]

oklepany (comparative bardziej oklepany, superlative najbardziej oklepany, no derived adverb)

  1. clichéd, hackneyed, overused, tired
    Synonyms: banalny, osłuchany, rutyniarski, schematyczny, szablonowy, sztampowy, wyświechtany

Declension

[edit]

Participle

[edit]

oklepany (passive adjectival)

  1. passive adjectival participle of oklepać

Further reading

[edit]
  • oklepany in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • oklepany in Polish dictionaries at PWN